وَ مَنْ سَعَی لِمَرِیضٍ فِی حَاجَتِهِ فَقَضَاهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْم وَلَدَتْهُ أُمُّهُ
فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ:
یَا رَسُولَ اللَّهِ! وَ إِنْ کَانَ الْمَرِیضُ مِنْ أَهْلِهِ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):
مِنْ أَعْظَمِ النَّاسِ أَجْراً
مَنْ سَعَی فِی حَاجَةِ أَهْلِهِ وَ مَنْ ضَیَّعَ أَهْلَهُ وَ قَطَعَ رَحِمَهُ حَرَمَهُ اللَّهُ تَعَالَی حُسْنَ الْجَزَاءِ یَوْمَ یَجْزِی الْمُحْسِنِینَ وَ ضَیَّعَهُ...
(ثواب الاعمال، ص۲۸۹).
رسول خدا(ص) فرمود:
هرکس برای برآوردن نیاز بیمار بکوشد و آن را برآورد، همانند روزی که از مادرش زاده شده از گناهان خود خارج شود. مردی از انصار پرسید:
ای رسول خدا! اگرچه بیمار از خانوادهاش باشد؟
رسول خدا(ص) فرمود:
از دارندگان بزرگترین پاداش کسی است که در برآوردن نیاز [بیمار] خانواده خود بکوشد...
┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
https://eitaa.com/joinchat/1578631181Cf416aa6601