📝 #گزارش_هفته | نسخه‌ای برای چالش‌های زندگی امروزی 👈 چرا باید زندگی شهدا را نوشت و منتشر کرد؟ و چرا باید مطالعه کرد؟ 🔹«بحمدالله ماجرای خاطره‌نویسی شهیدان، یک ماجرای راه‌افتاده‌ای در کشور است که باید تقویت بشود؛ باید بیشتر و بهتر با هنرمندیِ کامل نوشته بشود، این کتابها را جوانها بخوانند، همه بخوانند ان‌شاءالله و استفاده کنند.» این بخشی از بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد مرکزی کنگره‌‌ی ملّی شهدای سبزوار و نیشابور، در خردادماه سال گذشته است و البتّه تنها یکی از توصیه‌های مکرّر ایشان درباره‌ی لزوم ثبت‌وضبط، نشر و مطالعه‌ی خاطرات و زندگی شهدا است. امّا چرا ایشان در‌این‌باره این‌قدر تأکید دارند و این موضوع چه آثار و نتایجی دارد؟ این پرسش را می‌توان از منظرهای مختلفی مورد بحث و بررسی قرار داد که در ادامه به برخی از نکات مربوط پرداخته می‌شود. 🔸تجلیل از شهدا و بازماندگان آنان به مثابه‌ی قهرمانان ملّی 🔹جمع‌آوری و انتشار خاطرات و زندگینامه‌ی شهدا، به‌نوعی، قدرشناسی و تجلیل از آنان نیز محسوب می‌شود. اگرچه شهدا نیازی به این تجلیل و قدرشناسی ندارند و خانواده‌های آنان نیز با خدا معامله کردند و توقّعی شخصی در این زمینه ندارند، قدردانی از کسانی که جان خود، یعنی گران‌بهاترین داشته‌شان را فدا کرده‌اند، یک وظیفه‌ی دینی و ملّی و اخلاقی است... 🔍 ادامه را بخوانید: khl.ink/f/57516