💠حکایتی و عبریتی ایجاد انگیزه امام صادق(ع) ماجرای تکان دهنده ای را نقل فرمودند: برای پیامبر خدا خبر آوردند که: سعد بن مُعاذ، در گذشت. پیامبر خدا و اصحابش برخاستند [و به خانه سعد رفتند]. جنازه سعد برداشته شد. پیامبر(ص) دستور داد او را بر روی لنگه در، غسل دادند و چون او را حنوط و کفن کردند و در تابوتش نهادند و به راه افتادند، پیامبر خدا در پی آن، حرکت کرد و گاه سمت راست تابوت و گاهی سمت چپ آن را می گرفت تا به قبرش رساندند. پیامبر خدا، جنازه سعد را پایین نهاد و او را در گورش گذاشت و اطراف لَحَد را با خشت، محکم کرد و در این هنگام می فرمود: «یک سنگ به من بده... کمی گِل به من بده» و با آنها فاصله میان خشت ها را [با ظرافت ] می گرفت. کار که تمام شد و پیامبر(ص) بر روی قبر، خاک ریخت و آن را هموار کرد، فرمود: «من می دانم که او به زودی می پوسد و پوسیدگی به سراغش می آید؛ امّا خداوند متعال، بنده ای را دوست دارد که هر گاه کاری انجام می دهد، محکم کاری کند». چون پیامبر(ص) خاکش را هموار کرد، مادر سعد، از گوشه ای صدا زد: بهشت، گوارایت باد! پیامبر خدا فرمود: یا امَّ سَعدٍ، مَه! لا تَجزِمی عَلی رَبِّک، فَإِنَّ سَعدا قَد أصابَتهُ ضَمَّةٌ. «آرام باش، ای امّ سعد! از طرف پروردگارت، چنین با قاطعیت سخن مگوی. سعد، همین حالا دچار فشار [قبر] شد». پیامبر(ص) باز گشت و مردم نیز برگشتند. گفتند: ای پیامبر خدا! ما شاهد بودیم که شما با سعد، چنان عمل کردید که با هیچ کس نکرده اید. بدون عبا و با پای برهنه دنبال جنازه اش حرکت کردید! پیامبر(ص) فرمود: إنَّ المَلائِکةَ کانَت بِلا حِذاءٍ و لا رِداءٍ فَتَأَسَّیتُ بِها. «فرشتگان، پابرهنه و بدون عبا بودند. من هم به آنها تأسّی کردم». گفتند: گاه سمت راست تابوت را می گرفتید و زمانی سمت چپ آن را! فرمود: کانَت یدی فی یدِ جَبرَئیلَ آخُذُ حَیثُ ما أخَذَ.«دستم در دست جبرئیل بود و هر جا را که او می گرفت، من هم می گرفتم». گفتند: دستور فرمودی و او را غسل دادند، و بر جنازه اش نماز خواندی و خودت او را در گور نهادی؛ ولی سپس فرمودی که: سعد، دچار فشار [قبر] شد. فرمود: نَعَم، إنَّهُ کانَ فی خُلُقِهِ مَعَ أهلِهِ سوءٌ. «آری؛ او با خانواده اش کمی بداخلاق بود». علل الشرایع ص ۳۱۰ ح ۴، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص۳۶۰. 🟢بیان موضوع خانواده از ابتدای تاریخ تاکنون به عنوان اصلی‌ترین نهاد اجتماعی، زیربنای جوامع و خاستگاه فرهنگ‌ها، تمدن‌ها و تاریخ بشر بوده است. دین اسلام به عنوان مکتبی انسان‌ساز، بیشترین توجه را به والایی خانواده دارد؛ از این رو، این نهاد مقدس را کانون تربیت می‌شمرد. نیک‌بختی و بدبختی جامعه انسانی را نیز به صلاح و فساد این بنا وابسته می‌داند و هدف از تشکیل خانواده را تأمین نیازهای عاطفی و معنوی انسان از جمله دست‌یابی به آرامش برمی‌شمارد. ➖در آیه ۷۴ سوره فرقان می خوانیم: «وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا» و کسانی که می گویند خدایا، ما را از همسرانمان نور چشمان ببخش و ما را رهبر پرهیزکاران گردان. این آیه بر اهمیت خانواده و پیش آهنگی آن در تشکیل جامعه نمونه انسانی اشاره دارد، چنان که پیوندهای سالم و درخشان خانوادگی را ایده آل پرهیزکاران معرفی می کند. ➖شیخ الرئیس ابوعلی سینا در رساله ای به منظور تشریح جایگاه و اهمیت خانواده و ارکان آن «تدابیر المنازل یا السیاسات الاهلیه» نوشته است.ابن سینا در تبیین هدف های خانواده مطلوب مبتنی بر موازین اخلاقی و عاطفی دین محور، بر سه انگیزه اقتصادی، اجتماعی و همچنین محبت و آرامش تأکید کرده است. 🔻 ادامه دارد 👇👇 ✅کانال جهاد تبیین @jahade_tabein1