✅راهکار و جوانان به اجتماعات خانوادگی و حضور در میان خانواده چیست؟ ❌مهمترین مسئله این است که والدین چه در زمان کودکی و چه در زمان نوجوانی ارتباطی صحیح با فرزندانشان داشته باشند. شیوه‌های ارتباطی بدون سرزنش‌، انتقاد و توقعات نامعقول و پذیرش و دوست داشتن بدون قید و شرط کودکان و نوجوانان یکی از مهمترین روش‌های جذب و نگهداری فرزندان در بطن خانواده است ❌روش دیگری که باعث می‌شود نوجوانان بیشتر در خانواده قرار گیرند، ایجاد فضاهای برای افراد خانواده است. گاهی اوقات وارد خانه‌ای می‌شویم و مشاهده می‌کنیم که چیدمان این خانه به سلیقه مادر یا پدر خانواده بوده و فرزندان نقشی در این زمینه نداشته‌اند. ❌فضای خانه باید به گونه‌ای باشد که تمامی اعضای خانواده در سطح توانمندی و اختیار خود دارای آزادی عمل باشند یعنی خود را متعلق به آنجا دانسته و بدانند در این فضا اثرگذار بوده و خواسته‌های آن‌ها دیده می‌شود. ❌نوجوانان به این موضوع بسیار حساس هستند و باید احساس کنند که در محیط خانواده وجود دارند یعنی احساس کنند که اثری از آن‌ها در میان خانواده وجود دارد. حتی در بحث‌ها فضا باید به گونه‌ای باشد که تمامی اعضای خانواده بتوانند صحبت کرده و برای گفت‌وگو فضا داشته باشند. نباید محیط خانواده این‌گونه باشد که فقط والدین گوینده و فرزندان فقط شنونده باشند و یا برعکس. در این زمینه باید نوعی سطح تعاملی برای تمامی اعضای خانواده وجود داشته باشد تا نوجوانان خانواده را متعلق به خود بدانند. ❌نکته بعدی پرهیز از قضاوت است. نوجوانان به ویژه در این روزگار که تمایل ویژه‌ای برای ابرازگری در نسل نوجوان جامعه وجود دارد، حساس هستند و نباید قضاوتی در رابطه با آنان وجود داشته باشد. والدین باید بدانند نوجوانان به همان میزان که تأثیرپذیر هستند، به همان میزان نیز تأثیرپذیری ایشان عمق چندانی ندارد. این بدان معناست که والدین نباید با مشاهده کوچکترین نشانه‌ها در نوجوانان که با ارزش‌های خانواده منافات دارد، به قضاوت، سرزنش و تحمیل عقاید خود به نوجوانان بپردازند. نوجوانان این‌گونه نخواهند ماند؛ چراکه نوجوانی سن گذر است و نوجوانان به ارزش‌ها بازمی‌گردند. البته برخی رفتارهای والدین باعث می‌شود که نوجوانان در غلط و اشتباه خود راسخ‌تر شده و این مسیر را در پیش گیرند. والدین نباید از مشاهده چنین رفتاری خیلی به هم بریزند؛ چراکه نوجوانی سن طوفان و گذر است یعنی همانقدر که نوجوانان حساس هستند، همانقدر نیز تأثیرپذیر و ترمیم‌پذیر هستند. لذا والدین نباید از رفتارهای نوجوانان فاجعه‌سازی کنند. چنین رفتارهایی باعث می‌شود که نوجوانان از خانواده دور و دورتر شوند. والدین در برخورد با نوجوانان باید یاد بگیرند که شنونده‌های خوبی باشند. در زمان کودکی فرزندان، دائما نکات مختلف را به کودکان ارائه می‌دهند اما در زمان نوجوانی والدین باید بیشتر شنونده باشند و تحمل و تاب‌آوری خود را در برابر انتقادات و هجمه‌های نوجوانان بالاتر برده و سعه صدر داشته باشند. والدین نباید با نوجوانان وارد مقابله شوند و برای اثبات خود پاسخ‌های نادرست به نوجوانان دهند. گاهی اوقات سکوت و شنیدن والدین باعث می‌شود تا نوجوانان احساس تعلق خاطر به فضای خانواده کرده و نیاز آن‌ها به روی آوردن به فضاهای بیرون خانواده کمتر شود. @khanevadeh_khoshbakht