🌹چرا برخی فقراء در رنج فقر غوطه‌ورند؟🌹 🔳 💢اگر روزی در مناطق حاشیه شهر بروید و قصد پخش طعام یا غذای نذری داشته باشید چند خصوصیت مشترک در غالب مردم این مناطق می‌بینید: 🔹1) وقتی غذایی از شما بگیرند هرگز گمان نمی‌کنند آن روزی را خدا به آن‌ها داده است و شما واسطه هستید، آن‌ها سعی دارند با شما برای رفع گرسنگی‌شان در ارتباط باشند و دوستی کنند و کوچک‌ترین اعتقادی به رزاق‌بودن خداوند ندارند و گاهی حتی بی‌شرمانه برخی‌ از آن‌ها بر زبان هم می‌آورند که اگر افراد نیکوکار و خیّر نباشند آن‌ها از گرسنگی می‌میرند، این یعنی کفر نعمت الهی و ناشکری که بدترین عواقب فقر را بر انسان متوجه می‌کند. 🔸2) به علت فقر هیچ‌گونه صله ارحام ندارند و چون خود را فقیر می‌بینند به دیدار ارحام خود نمی‌روند و گاهی از ارحام خود به علت توقع زیاد متنفر هستند چون هیچ توقعی از خدا ندارند بلکه گمان می‌کنند خداوند روزی این‌ها را بعد از خلق‌اش، به برادر و خواهرشان سپرده است. قطع رحم بدترین عواقب قطع روزی را به دنبال دارد. این افراد گاهی حتی با ارحام خود جنگ می‌کنند. پدری دیده‌ام که خودش از سوی فرد خیّری در خانه استیجاری زندگی می‌کرد و یک اتاق اضافی داشت که به پسر دیگرش که زمین‌گیر و متأهل و فلج بود، نمی‌داد و پسرش مستأجر و مستأصل بود که همسرش برای تأمین هزینه اجاره منزل به گدایی می‌رفت. همین پسر به ملاقات مادر سرطانی‌اش نمی‌رفت و اعتقاد داشت عامل بدبختی او پدرش است که در جوانی او کار کرده و دسترنج او را بالا کشیده است. این افراد اگر نزدشان حاضر شوی و کمک کنی به شدت از ارحام خود احساس نارضایتی و شکایت دارند و حتی گاهی به آن‌ها ناسزا هم می‌گویند. 🔹3) همین فقر باعث می‌شود طبق حدیث نبوی دروغگو شوند که فقراء از دروغ‌شان طبق حدیث در معرض جهنمی‌شدن قرار دارند. چون روزی‌شان دست بشر می‌بینند برای کسبِ آن زیاد دروغ می‌گویند و واقعیت‌های زندگی را پنهان می‌کنند. 🔸4) به جای ذکر الهی تملق بشر می‌کنند و سعی دارند برای روزیشان ثروتمندان را چاپلوسی کنند که این امر به شدت برای خداوند سخت است. 🔹5) بسیار حسود و تنگ‌نظر هستند اگر در این مناطق بین فقراء چیزی تقسیم کنید از حسادت سعی در زیرآب‌زدن و بدگویی از یکدیگر را دارند تا دیگران را غیرنیازمند و خود را نیازمند واقعی در نظر شما جلوه دهند تا چیزی از شما بستانند. حسادت امری است که به شدت مذموم حق‌تعالی است و باعث سلبِ روزی می‌شود. 🔸6) تمام این عوامل از آثار زیان‌بار فقر است که در فرمایش حضرت علی (ع) به کفر منجر می‌شود البته تمام فقراء مصداق این نیستند ولی غالب فقراء را این موارد مبتلا می کند که در حدیث قدسی فقری که خداوند صبر را از انسان در کنار فقر بگیرد، از آتش ابراهیم (ع) سوزاننده‌تر است. ✨📖✨ وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا (124 - طه) ⚡️و هر کس از یاد من اعراض کند همانا (در دنیا) معیشتش تنگ شود و روز قیامت او را نابینا محشور کنیم. 🔹7) پس زندگی سخت و مضیقه، معلول فراموش‌کردن خداست و چنین نیست که فقراء چون در فقر هستند خدا را فراموش کرده‌اند بلکه چون خدا را فراموش کرده‌اند در تنگنای معاش دنیوی قرار دارند برخی که وجه دیگر داستان را نمی‌بینند، گمان می‌کنند معاذالله حضرت حق‌تعالی در حق آن‌ها تندی و خشم گرفته است، والله چنین نیست فقر نتیجه فراموشی یاد خداست که اگر یاد خدا به دل‌هایشان برگردد، روزی خدا هم از هر سمتی بدون آن که محل آن را بدانند روانه‌شان می‌شود، هر چند فراموش نکنیم کسانی که ثروتمند و رفاه دارند الزاماً نشان یاد خدابودن و نزدیکی‌شان به خدا نیست. فقراء این دنیا را شاید ببازند ولی آن دنیا را بسیاری‌شان می‌برند ولی غالب ثروتمندان این دنیا را در رفاه و نعمت برده‌اند ولی بازنده قطعی آخرت طبق کلام وحی هستند. 🍀نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرمایند: 💫✨خداوند بسی صاحب رحمت است، اگر در این دنیا بر بنده‌ای با فقر سخت بگیرد بعد از مرگ بر او بعید است سختی دیگری مهیا کند و اگر رفاهی بر بنده‌ای در این دنیا دهد بعید است در آن دنیا هم صاحب رفاه کند. 🔸8) تمام این موارد در نهایت به دوری از عبادت الهی در زمان فقر منجر می‌شود. در کل فقراء برنده‌تر از اغنیاء هستند و بدانیم! نه فقر انسان را به خدا نزدیک می‌کند و نه ثروت!!! بلکه آن چیزی که انسان را به ثروت (واقعی) نزدیک و از فقر دور می‌کند، یاد خداست و رهایی بشر فقط در یاد و ذکر خداوند است. فقراء تاوان فراموشی یاد خدا را با عذاب دنیا می‌دهند و ثروتمندان با عذاب آخرت، که عذاب آخرت از عذاب دنیا سخت‌تر است پس می‌توان گفت: خداوند فقراء را بیش از اغنیاء دوست دارد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• داستان ها و پندهای اخلاقی