❇ تفســــــیر ❇ پراکندگى یهود این آیات در حقیقت اشاره به قسمتى از کیفرهاى دنیوى آن جمع از یهود است که در برابر فرمان هاى الهى قد علم کرده، و حق و عدالت و درستى را زیر پا گذاردند. نخست مى فرماید: به خاطر بیاور زمانى که پروردگار تو اعلام داشت که بر این جمعیت گنهکار، عده اى را مسلط مى کند، که به طور مداوم تا دامنه قیامت آنها را در ناراحتى و عذاب قرار دهند (وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ یَسُومُهُمْ سُوءَالْعَذابِ). 🌼🌼🌼 تَأَذَّنَ و أَذَّنَ هر دو به معنى اعلام کردن است و به معنى سوگند یاد کردن نیز آمده است، در این صورت معنى آیه چنین مى شود: خداوند سوگند یاد کرده است که تا دامنه قیامت چنین اشخاصى در ناراحتى و عذاب باشند. از این آیه استفاده مى شود که این گروه سرکش، هرگز روى آرامش کامل نخواهند دید، هر چند براى خود حکومت و دولتى تأسیس کنند، باز تحت فشار و ناراحتى مداوم خواهند بود، مگر این که به راستى، روش خود را تغییر دهند، و دست از ظلم و فساد بکشند. و در پایان آیه اضافه مى کند: پروردگار تو هم مجازاتش براى مستحقان، سریع است و هم نسبت به خطاکاران توبه کار، آمرزنده و مهربان (إِنَّ رَبَّکَ لَسَریعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحیمٌ). این جمله نشان مى دهد: خداوند راه بازگشت را به روى آنان باز گذارده، تا کسى گمان نبرد که سرنوشت اجبارى توأم با بدبختى و کیفر و مجازات براى آنها تعیین شده است. (تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۶۷، سوره مبارکه اعراف) @khat_enghelab1357