🔵 چالش های پیش روی وزارت خارجه ی دولت سیزدهم در منطقه غرب آسیا 🔻تحلیل در طول تاریخ 42 ساله انتقال قدرت میان وزرا هیچ گاه با چالش های مهمی همانند 2021 غرب آسیا مواجه نبود. شاید 92 یک وزیر می بایست به زبان انگلیسی و ساختار مذاکره با غرب آشنا بوده باشد اما مطمئنا در سال 1400 وزارت خارجه بیش از همه نیازمند یک چهره ی دیپلماتیک و صاحب نفوذ منطقه ای است. بحران با عربستان در وضعیت بدی قرار دارد. شناخت گفتمانی از آل سعود و ساختار قدرت طلبی آن اهمیت فراوانی دارد. جنگ در یمن گسترش یافته و متحدین ما نیازمند یاری جدی هستند. در کنار این موضوع عراق در وضعیت بدی قرار دارد. حمله به پایگاه حشدالشعبی در عراق با آنکه پرچم عراق برافراشته شده بود، با واکنش عجیب نخست وزیر این کشور مواجه شد. هرچند سخنگوی فرماندهی کل قوای عراق حمله را محکوم کرد اما تاکید کرد «عراق نباید صحنه ی درگیری های بازیگران دیگر باشد»! وضعیت در بیروت نیز بهم ریخته است. دولت سعد حریری هم نتوانست به سرانجام برسد و احتمال جنگ داخلی در این کشور وجود دارد! وضعیت افغانستان نیز به مراتب در بدترین شرایط ممکن در چند سال اخیر قرار دارد و عملا ایران با یک طالبان تغییر یافته ( سیاسی- امنیتی) مواجه است. طالبانی که دیگر تنها به قدرت می اندیشد و در پس ایدئولوژی سه دهه ی گذشته به فکر مذاکرات سیاسی و امنیتی است! وضعیت در پاکستان نیز خوب نیست. دولتِ مستقر هرچند رابطه ی خوبی با شیعیان دارد اما معلوم نیست استراتژی ثابتی در قبال ایران اخذ خواهد کرد یا نه؛ در شمال شرق جنگ میان ازبکستان و تاجیکستان فراتر از یک درگیری مرزی ساده است. اختلافات جداشدگان از شوروی دوبارزه زخم باز کرده و در شمال غربی ایران به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد. جنگی که با حمایت ترکیه، آمریکا و رژیم صهیونیستی همراه بود و عملا آذربایجان و ارمنستان را با چالش بزرگی مواجه ساخت. در جنوب ایران نیز وضعیت پیچیده است. امارات با رژیم صهیونیستی وارد لابی سیاسی و امنیتی شده و بزرگترین کشور مهاجر پذیر از ایران در حال تاسیس مرکز فرماندهی موساد در خلیج فارس است. وضعیت بحرین و عمان نیز پیچیده شده است. بحرین که ایران را دشمن خود تصور میکند و عمان در حال یارگیری برای جنگ احتمالی با امارات بر سر نقطه ی استراتژیک منطقه ی عمومی تنگه ی هرمز است. به نظر می رسد دولت مردان سیزدهم باید به فکر حل مسائل منطقه ای باشد. انتقال ناآرامی ها از محیط پیرامونی به داخل سالهاست به عنوان گزینه مطرح می شود؛ هرچند این تهدید تبدیل به فرصت شده اما نباید فراموش کرد همیشه یک تهدید بالقوه محسوب می گردد و این تهدید در ساختار ضعیف شده ی منطقه ای میتواند موثرتر واقع شود. پیروزی ها در غرب آسیا نیازمند پشتیبانی دیپلماتیک است و فصل جدید وزارت خارجه می بایست در این موضوع فکری کند. 🔺خط انقلاب تا ظهور🔻 📲 @khat_enghelab1357 🇮🇷