💢 اولیای خدا چه وقت از خدا طلب رفتن می‌کنند؟ 🔸 اولیاءالله در دو صورت است که از خواستن طول عمر صرف‏‌نظر می‌کنند: 🔹یکی آنگاه که احساس کنند وضعی دارند که دیگر هرچه بمانند توفیق بیشتری در طاعت نمی‌یابند؛ برعکس به جای تکامل، تناقص می‌یابند. علی بن الحسین(ع) می‌فرماید: ▪️الهی وَ عَمِّرْنی مادامَ عُمْری بِذْلَةً فی طاعَتِکَ فِاذا کان مَرْتَعاً لِلشَّیْطانِ فَاقْبِضْنی الَیْکَ ▪️خدایا مرا عمر عطا کن مادام که عمرم صرف طاعت بشود. اگر بناست زندگی‌ام چراگاه شیطان گردد، مرا هرچه زودتر به سوی خود ببر! 🔸صورت دوم، «شهادت» است. اولیاءالله مرگ به صورت شهادت را بلاشرط از خدا طلب می‌کنند، زیرا شهادت هر دو خصلت را دارد: هم عمل و تکامل است - بلکه همان‌طور که از حدیث نبوی نقل کردیم هر عمل نیکی در نردبان تکامل، بالاتر هم دارد جز شهادت - و از طرف دیگر انتقال به جهان دیگر است که امری محبوب و مطلوب و مورد آرزوی اولیاءالله است. 🔹این است که می‌بینیم مثلاً علی(ع) آنگاه که می‌بیند مرگش به صورت شهادت نصیبش شده، از خوشحالی در پوست نمی‏‌گنجد. 📙 استاد مطهری، قیام و انقلاب مهدی(ع)، ص۹۷ ↙️ @etehadieh_amariyon