پاسخ: دررابطه با مسئله ای ک گفتین چندتا نکته به نظرم رسید که میشه بگید بهشون: اول از همه و مهم تر از همه اینکه باید بدونیم کلا امر به معروف و نهی از منکر همونطور که ثواب و پاداشش اصلا قابل مقایسه با بقیه احکام نیست، پس قطعا سختیش هم بیشتره... مثل نماز و روزه و حجاب نیست که راحت باشه ... چون تو این واجب مجبوری با دیگران ارتباط برقرار کنی پس هرچی مهارت های ارتباطیت و اخلاقت و...بهتر باشه این کار برات شیرین تر و آسون تر میشه ولی در کل باید بدونیم که این واجب ، هزینه داره ، و دلخوری و توهین و.... همیشه توش هست ، گاهی اصلا، گاهی کمتر ،و گاهی بیشتر.... دوم، باید اینو بدونیم که امر به معروف و نهی از منکر کردن ما ، درواقع واکسینه کردن خودمونه ، من اگه به دوستم واکنش نشون میدم که فلان کارو‌نکن ، به این خاطر هست که برای خودم عادی نشه پس امر به معروف و نهی از منکر یه کار اضافه نیست ک بخوام بگم مثلا ولش کن انجام ندم. نکته سوم اینکه خداوند خیلی به ما توصیه کرده که خوش اخلاق و مهربون و ... باشیم با همه اگه اینقدر مهربون و خوب باشیم که دوسمون داشته باشن ، وقتی هم بخوایم تذکری بدیم قطعا بهتر ازمون میپذیرن... نکته بعدی اینکه تذکر به یک رهگذر، با یک دوست فرق داره چون رهگذر رو دیگه نمیبینیم و فرصت مون کمه اما برای دوست مون زمان داریم...میتونیم کم کم با صحبت کردن امر به معروف و نهی از منکرش کنیم مثلا اگر نماز نمیخونه سر صحبت رو خیلی رفاقتی باز کنیم و حتی اجازه بدیم اونم تمام حرفاشو بزنه ... شنونده خوبی باشیم کم کم و به تدریج از روش های مختلف کمک بگیریم تا دوستمون رفتار بدش رو ترک کنه میتونیم براش از خوبیای نماز بگیم ، از عواقب ترک کردنش ... نکته بعدی ، سوال کردن سوال کردن یک روش خوبه برای اینکه طرف مقابل به فکر فرو بره .... مثلا بگم: تو قرآن و اسلام اصلا چیزی راجع به حجاب اومده؟ نکته آخر اینکه ما به عنوان یک مسلمون باید شبهات رایج هم سن و سال هامونو بشناسیم و برای جواب دادن شون خودمونو قوی کنیم یعنی مطالعه کنیم و سوالتمونو از افراد درست بپرسیم اگه بچه ها راجع به انقلاب شبهه دارن ، خب من باید حتما دنبال جواب هاش باشم...و مطالعه داشته باشم