🔴پمپئو: دولت دونالد ترامپ، به‌رغم طرح این ادعا که به دنبال تغییر رژیم در ایران نیست، به‌وضوح حمایت از اغتشاشات سال ۹۶ را فرصتی برای جبران «سیاست ضعیف اوباما در قبال اغتشاشات سال ۸۸ در ایران» می‌دانست. ✍بخش دوم ↩️مقابله با ایران در سازمان جاسوسی سیا «CiA» 🔹همزمان که برای مبارزه با داعش پنجه‌بوکس دستمان می‌کردیم، اولین گام‌ها را نیز برای برگشتن از مسیر اشتباه سیاست‌های شکست‌خورده و مسامحه‌کارانه‌ی دولت اوباما-بایدن [دولتی که اوباما رئیس‌جمهور و بایدن معاون اول آن بود] در قبال ایران، با هدف مقابله با رژیم این کشور برداشتیم. «خیمه‌گاه ولایت: داعش توسط اوباما و کلینتون به وجود آمد». 🔸🔸وظیفه‌ی شماره‌ی یک من به عنوان مدیر سی‌آی‌ای این بود که مطمئن شوم ابزارهای لازم برای مقابله با آیت‌الله و نوچه‌هایش را داریم. اگرچه رئیس‌جمهور ترامپ اعلام کرد که مأموریت ما تغییر رژیم نیست، و من هم از این دستورالعمل پیروی کردم، اما می‌دانستم اعمال فشار بر رژیم، احتمال فروپاشی آن را به‌شدت افزایش می‌دهد و به این ترتیب، مردم ایران می‌توانند فرصت عادلانه‌ای داشته باشند تا واقعاً خودشان بر خودشان حکومت کنند. 🔹🔹🔹مأموریت من در سی‌آی‌ای این بود که اطلاعات دقیقی درباره‌ی عوامل کمک‌کننده به ایجاد آن تغییر جمع‌آوری کنم؛ بفهمم چگونه می‌توانیم نیروهای نیابتی ایران در منطقه را عقب برانیم؛ و راه‌هایی برای تضعیف اقتدار رژیم ایجاد کنم. 🔸️آن‌چه مأموریت من را تحت‌الشعاع قرار می‌داد، اختلاف در داخل دولت درباره‌ی یک مسئله بود. رئیس‌جمهور ترامپ در جریان تبلیغات انتخاباتی‌اش وعده داده بود توافق هسته‌ای ایران را، که سال ۲۰۱۵ توسط اوباما امضا شد و به طور رسمی با عنوان بی‌مزه‌ی «برنامه‌ی جامع اقدام مشترک» (برجام) شناخته می‌شد، کنار بگذارد. 🔹️متأسفانه آن‌قدر که باید، سریع از این مسیر اشتباه برنگشتیم. تمام تیم امنیت ملی رئیس‌جمهور («جیم متیس» وزیر دفاع، «رکس تیلرسون» وزیر خارجه، و «اچ آر مک‌مستر» مشاور امنیت ملی) معتقد بودند که تصمیم درست، باقی ماندن در این توافق است. متیس و تیلرسون به رئیس‌جمهور می‌گفتند با این‌که توافق، عالی نیست، اما باز هم خروج از آن بیش‌ازحد خطرناک است؛ و ممکن است به جنگ ختم شود. از نظر این مدیر سی‌آی‌ای، این حرف‌ها دقیقاً مانند حرف‌های «جان کری» [وزیر خارجه‌ی دولت اوباما]، «جان برنان» [وزیر امنیت داخلی و مدیر سی‌آی‌ای در دولت اوباما] و جو بایدن بود. 🔸غریزه‌ی من که می‌گفت «هرگز کوتاه نیا» فعال شد. سنت «پشت گوش انداختن» هم در وزارت خارجه و هم در وزارت دفاع سابقه‌ی طولانی‌ای دارد: به تعویق انداختن تصمیمات دشوار و هر بار یک قدم کوتاه آمدن، و در عین حال سوگند خوردن به این‌که دفعه‌ی بعد، فرق خواهد کرد. 🔹برجام یک سیاست اشتباه بود و باید از آن خارج می‌شدیم. نمی‌توانستیم سرمان را پایین بیندازیم و همان‌طور در توافق بمانیم، و فقط قول بدهیم وقتی شرایط فراهم شد بالأخره از آن خارج می‌شویم. (فراهم شدن شرایط، خط پایانی بود که دائماً عقب‌تر می‌رفت؛ اگر اصالتاً وجود داشت.) ↩️من زمانی که در کنگره بودم، تمام تلاشم را برای جلوگیری از انعقاد این توافق انجام داده بودم. حالا که دسترسی به اطلاعات بیش‌تری داشتم تا درکم را از توافق کامل کنم، حتی از آن زمان هم بیش‌تر مطمئن شده بودم که باید از این اشتباه برگردیم و از توافق خارج شویم. ◼️اولین گام برای مقابله با تهدید هسته‌ای ایران، توجه نکردن به تحلیلگران غالباً حامی توافق هسته‌ای در «لنگلی» [مقر سی‌آی‌ای] و ایجاد «مرکز عملیات جمهوری ایرانی» (IRMC) بود. 🔸️اسم این گروه ضربتِ کاملاً جدید عمداً به گونه‌ای انتخاب شد تا فقط یک حرف با نام اختصاری «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» (IRGC) تفاوت داشته باشد. ↩️↩️↩️↩️می‌خواستم یکی از بهترین و کارکشته‌ترین مأموران خاورمیانه‌ای آژانس [سی‌آی‌ای] را انتخاب کنم تا رهبری مرکز عملیات جمهوری ایران را بر عهده بگیرد؛ کسی به نام «مایک» [مایکل دی‌آندریا]، که می‌دانستم هر روز آماده‌به‌کار به دفتر می‌آید. اما همچنین می‌خواستم رودررو به او بگویم که چه چیزهایی درباره‌اش شنیده‌ام. به او گفتم: «شنیده‌ام احمق، گنداخلاق، و غیرقابل‌همکاری هستی.» لبخندی زد و یک جواب بی‌نقص داد: «آقای مدیر، من به هیچ وجه غیرقابل‌همکاری نیستم.» ✍ادامه دارد... ➖➖➖➖➖➖➖ 👥💬🗣 رسانه باشید و این مطلب را از به جهت آگاهی جامعه با دوستان و آشنایان و همکاران و خانواده خود به اشتراک بگذارید. ➡️ https://eitaa.com/joinchat/2868117506C71fc999fff