باید یاد بگیریم زندگیمون رو دربست بسپریم به اوستا کریم. قرار نیست بهش راه حل بدیم، بگیم این برام خوبه اون برام بده. باید قدر خدا قبولش کنیم. کاری داشت امام حسین(علیه‌السلام) تو روز عاشورا بگه خدایا یه بارون بفرست؟ کاری داشت بگه عباس جان به جای اینکه بری آب بیاری، برو بجنگ، زیر و رو کن. کاری داشت وقتی طفل شش ماهه رو تیر زدن، دستش رو بگیره بالا یک نفرین کنه؟ دارم روضه باز می‌خونم، یک کم با هم فکر کنیم... کاری نداشت اما امام حسین عليه‌السلام، باور صد در صد داشت که خدا می‌بینه، می‌شنوه، و بینهایت دوستش داره. تو دردهاش فکر نکرد خدا ولش کرده، واسه همین این جوری داره امتحان میشه. واسه همین امام حسین(علیه‌السلام) تو روز عاشورا، آرومه، آروم آروم... می‌دونی چی میگم؟ امام حسین عليه‌السلام، روز عاشورا آرامش عمیق داره، چون خدا رو با ذره ذره وجودش حس کرده. آرامشش به دیگران هم منتقل میشه. حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) از اون واقعه فقط میگه به جز زیبایی ندیدم. ما که سنگ امام حسین علیه‌السلام رو به سینه می‌زنیم، آرومیم؟ دیگرانی که در کنارمون هستن، آرامش ما رو می‌گیرند؟ اگه این جوری نیستیم، امشب همین رو از خدا بخوایم. خدایا آروم نیستیم، چون هنوز تو رو با ذره ذره وجودمون حس نکردیم. میشه به حق امام حسین عليه‌السلام، امشب یک جوری بریزی به قلبمون، که شبیه امام‌مون تو روز عاشورا آروم بشیم؟ ❥‌‎‎࿐჻ᭂ⸙🕊⸙჻ᭂ࿐‌‎‎‌‌❥ 🆔@kheymehGaah