🍀امام‌حسن_عسکری ع برای فرزندشان در قنوت‌نماز: خدایا! همان‌طور که او به‌خاطر تو خودرا آماج ظلم‌وبدیِ مردمِ ازخدا‌بی‌خبر قرارداد... • به‌علاوه تلخی‌های جانگدازِ خشم‌وناراحتی که جرعه جرعه می‌نوشد، • و غم‌هایی که به‌جان می‌خرد، • و پیشامدهای سهمگینی که بر سرش می‌ریزد، • و غُصّه‌هایی که گلوگیرش می‌شود، که از گلوی کسی پایین نمی‌رود و پهلوی هیچ‌کس تابِ تحمّلش را ندارد، به‌خاطر نگاه به کاری از کارهایت که نمی‌تواند تغییری برایش ایجاد‌کند و آن‌را به مسیر محبّتت باز گرداند، پس پشت او را با یاریت محکم کن... ودَعا مولاناالحسن‌العسکری ع فی قُنوتِهِ، وأَمَرَ أهلَ قُمَّ بِذلِکَ : ...اللّهُمَّ فَکَما نَصَبَ نَفسَهُ غَرَضاً فیکَ لِلأَبعَدینَ... مَعَ ما یَتَجَرَّعُهُ فیکَ مِن مَراراتِ الغَیظِ الجارِحَةِ بِحَواسِّ القُلوبِ، وما یَعتَوِرُهُ مِنَ الغُمومِ، ویَفرَغُ عَلَیهِ مِن أحداثِ الخُطوبِ، ویَشرَقُ بِهِ مِنَ الغُصَصِ الَّتی لا تَبتَلِعُهَا الحُلوقُ، ولا تَحنو عَلَیهَا الضُّلوعُ، مِن نَظرَةٍ إلی أمرٍ مِن أمرِکَ ولا تَنالُهُ یَدُهُ بِتَغییرِهِ ورَدِّهِ إلی مَحَبَّتِکَ، فَاشدُدِ اللّهُمَّ أزرَهُ بِنَصرِکَ... بحارالأنوار،ج۸۵ص۲۲۸-۲۳۳ مصباح‌المتهجّد،ص۱۵۶