جنگ، جنگ است...
تصور کنید دشمن به ایران عزیزمان و شهرهای مناطق گوناگون حمله نظامی کرده است. در این صورت حتما جمعی از مردم مجروح و کشته می شوند. این نتیجه طبیعی جنگ است. حالا دشمنان ملت ایران عظیمترین جنگ تبلیغاتی و رسانهای تاریخ جهان را علیه مردم ایران به راه انداخته اند. فرقی هم نمی کند. جنگ، جنگ است؛ روزی نبرد نظامی در جریان است و روزگاری جنگ تبلیغاتی بر یک ملت مسلط میشود. برخی اهالی ورزش و هنر و برخی دیگر از گروههای مردم جزو قربانیان این جنگ شناختی بی سابقه به حساب می آیند. مجروح را باید درمان کرد. مجروحان در گذر زمان احتمالا به سمت بهبودی سوق پیدا می کنند. کافی است ما از کج خلقی و رفتارهای ناپسند قربانيان جنگ شناختی سراسیمه نشویم و برافروخته نگردیم. از آن سو لازم است خوش رفتاری، آرامش و سعه صدر را در پیش بگیریم و فرصت گفتگو و تنظیم روابط صمیمانه با گروه های تحت فشار رسانهای را از دست ندهیم. در کنار این ها ضعفهای جدی که در نبرد تبلیغاتی داریم را برطرف سازیم. کاستیهای ما در این زمینه یکی دو تا نیست. در این بخش به یک تحول اساسی محتاج هستیم.