🔳📗کتاب #عارفانه 🔺زندگی و خاطرات شهید احمد علی نیری 5️⃣ قسمت پنجم 🌷🍃راوی: دکتر محسن نوری، «استاد دانشگاه شهید بهشتی» 🟢🍃توی محله از بچگی باهم بودیم. در دوران دبستان حال و هوای احمد با همه فرق داشت. رفتارش خیلی معنوی بود، احمد یکی از بهترین دوستان من بود، همیشه نون و پنیر خوشمزه ای با خودش به مدرسه می آورد ‌هیچ وقت هم تنها نمی خورد! به ما تعارف می کرد و منو بقیه دوستان کمکش می کردیم 🔺رفتار و برخورد احمد برای همه ما الگو بود ⚪️🍃همیشه باهم بودیم می گفت: بیا تو راه مدرسه سوره های کوچک قرآن را بخوانیم. زنگ های تفریح هم می دیدم که یک برگه‌ای در دست گرفته و مشغول مطالعه است. یک بار از او پرسیدم: این کاغذ چیه؟ گفت: این برگه‌ی اسما ٕالله است. 🔺نام های خدا روی این کاغذ نوشته شده. ⚫️🍃کم کم بزرگ تر می شدیم. فاصله معنوی من با او رفته رفته بیشتر می شد. او پله پله بالا می رفت و من... بیشترین چیزی که احمد به آن اهمیت می داد نماز بود. هیچ وقت نماز اول وقت را ترک نکرد 🔺حتی در اوج کار و گرفتاری. 🌷🍃معلم گفته بود امتحان دارید. ناظم آمد سر صف و گفت: بر خلاف همیشه خارج از ساعت آموزشی امتحان برگزار می شه. فردا زنگ سوم که تمام شد آماده امتحان باشید. آمدیم داخل حیاط. گفتند: چند دقیقه دیگه امتحان شروع می شه. صدای اذان از مسجد محل بلند شد. احمد آهسته حرکت کرد و رفت به سمت نماز خانه. دنبالش رفتم و گفتم: احمد برگرد ..این آقا معلم خیلی به نظم حساسه، اگه دیر بیای، 🔺ازت امتحان نمی گیره و... 🔻🔻🔻