♦️افطارمان را زیر پیرهن‌هایمان قایم می‌کردیم 🌷🍃سردار مرتضی حاج باقری: 🟢🍃نماز خواندن و روزه گرفتن تک نفره توی اردوگاه جرم بود! حالا چه برسد به دست جمعی؛ اما بچه‌هایی که با ما در اردوگاه ۱۲ و ۱۸ بودند تقریبا تمام ماه‌های رجب و شعبان را به پیشواز ماه مبارک رمضان روزه می‌گرفتند. ⚪️🍃بارها پیش می‌آمد که به نماز ایستاده بودیم اما بعثی‌ها یک دفعه‌ای حمله می‌کردند و جهت بچه‌ها را از قبله تغییر می‌دادند. تاب دیدن معنویت بچه‌ها را نداشتند. می‌دانستند همین استعانت از خداست که ما را زنده نگه داشته و به خاطر همین تا برای نماز به صف می‌ایستادیم 🔺با مشت و لگد صف‌ها را به هم می‌زدند. حتی یک شب مجبور شدیم نماز مغرب و عشا را به حالت خوابیده و زیر پتو به جا بیاوریم. 📌بعثی‌ها خیلی به ما سخت می‌گرفتند. جرم روزه گرفتن که از نماز هم سنگین‌تر بود. اما کم نیاوردیم. بچه‌ها غذای ظهر را می‌گرفتند و می‌ریختند توی پلاستیک؛ بعد چهار گوشه‌اش را جمع می‌کردند توی هم و گره می‌زدند؛ وقتی خوب سفت میشد افطاری مان را زیر پیرهن‌هایمان قایم می‌کردیم. 🟢🍃از این افطار تا افطار بعدی را با همین مختصر غذا سر می‌کردیم. اگر هم موقع تفتیش بدنی، افطارمان را می‌گرفتند شکنجه‌مان می‌کردند اما بچه‌ها همه روزه‌هایشان را گرفتند و هیچ‌کس قبول نمی‌کرد به خاطر ترس از شکنجه روزه‌اش را باطل کند. https://eitaa.com/khoban72