آزمایش جهانیان با سنگهایی در مکه 1 آیا مشاهده نمى‏کنید که همانا خداوند سبحان، انسان‏هاى پیشین از آدم علیه السّلام تا آیندگان این جهان را با سنگ‏ هایى در مکّه آزمایش کرد که نه زیان مى‏ رسانند، و نه نفعى دارند، نه مى‏ بینند، و نه مى ‏شنوند، این سنگ‏ها را خانه محترم خود قرار داده و آن را عامل پایدارى مردم گردانید. سپس کعبه را در سنگلاخ‏ترین مکان‏ها، بى ‏گیاه‏ترین زمین‏ها، و کم فاصله ‏ترین درّه‏ ها، در میان کوه‏ هاى خشن، سنگریزه‏ هاى فراوان، و چشمه‏ هاى کم آب، و آبادى‏ هاى از هم دور قرار داد، که نه شتر، نه اسب و گاو و گوسفند، هیچ کدام در آن سرزمین آسایش ندارند. سپس آدم علیه السلام و فرزندانش را فرمان داد که به سوى کعبه برگردند، و آن را مرکز اجتماع و سر منزل مقصود و بار اندازشان گردانند، تا مردم با عشق قلب‏ها، به سرعت از میان فلات و دشت‏هاى دور، و از درون شهرها، روستاها، درّه‏ هاى عمیق، و جزایر از هم پراکنده دریاها به مکّه روى آورند، شانه‏ هاى خود را بجنبانند، و گرداگرد کعبه لا اله الا اللّه بر زبان جارى سازند، و در اطراف خانه طواف کنند، و با موهاى آشفته، و بدن‏هاى پر گرد و غبار در حرکت باشند. لباس‏ هاى خود را که نشانه شخصیّت هر فرد است در آورند، و با اصلاح نکردن موهاى سر، قیافه خود را تغییر دهند، که آزمونى بزرگ، و امتحانى سخت، و آزمایشى آشکار است براى پاکسازى و خالص شدن، که خداوند آن را سبب رحمت و رسیدن به بهشت قرار داد. نهج البلاغه ، فرازی از خطبه ۱۹۲ #کلام_امیر_حج_آزمونی_بزرگ #انس_با_نهج_البلاغه @khodaye_man313