آنقدردرطاعتت بایستم که پاهایم متورم شود يَا إِلَهِي لَوْ بَكَيْتُ إِلَيْكَ حَتَّى تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَيْنَيَّ ، وَ انْتَحَبْتُ حَتَّى يَنْقَطِعَ صَوْتِي ، وَ قُمْتُ لَكَ حَتَّى تَتَنَشَّرَ قَدَمَايَ ، وَ رَكَعْتُ لَكَ حَتَّى يَنْخَلِعَ صُلْبِي ، وَ سَجَدْتُ لَكَ حَتَّى تَتَفَقَّأَ حَدَقَتَايَ ، وَ أَكَلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمْرِي ، وَ شَرِبْتُ مَاءَ الرَّمَادِ آخِرَ دَهْرِي ، وَ ذَكَرْتُكَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ حَتَّى يَكِلَّ لِسَانِي ، ثُمَّ لَمْ أَرْفَعْ طَرْفِي إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ اسْتِحْيَاءً مِنْكَ مَا اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِكَ مَحْوَ سَيِّئَةٍ وَاحِدَةٍ مِنْ سَيِّئَاتِي . ای خدای من! اگر به درگاهت گریه کنم تا جایی که پلک‌های دو چشمم روی هم افتد و اینقدر ناله زنم که صدایم قطع گردد و آنقدر درطاعتت بپا بایستم که پاهایم متورم شود ، و چندان در حضورت رکوع کنم که ستون فقرات پشتم در هم شکند و چندان در حضورت به سجده افتم تا چشمانم از حدقه درآید ، و قوت و غذایم همه عمر خاک زمین ،و نوشیدنی ام همه روزگار آب گل آلود باشد و در همه این احوال به ذکر تو مشغول باشم تا آنکه زبانم از کار بیفتد ، آنگاه از روی شرم و حیای نافرمانی از تو ، "سر بلند نکنم و" چشم به آفاق آسمان باز نکنم، با این همه حتّی سزاوار و مستحق محو یک گناه از معاصی خود هم، نخواهم بود . @khodaye_man313