کعبه یک سنگ نشانیست که ره گم نشود! سیدعبدالحسین شرف الدین در ایام حج و عید قربان، در مهمانی «عبدالعزیز ال سعود» پادشاه وقت عربستان حضور یافته و به او قرآنی با جلدی از پوستین هدیه داد. عبدالعزیز هدیه را گرفت و بوسید. شرف الدین گفت: چرا این پوست بز را می بوسی؟ عبدالعزیز پاسخ داد: غرض من احترام به قرآنی است که در داخل این جلد است، نه خود این جلد. شرف الدین گفت: احسنت! ماهم وقتی پنجره یا در اتاق پیامبر اکرم(صلی‌ الله علیه و اله و سلم) را می‌بوسیم، غرض ما احترام به آن کسی است که ماورای این چوب‌ها و آهن‌ها قرار دارد، نه خود سنگ و فلز. حاضران و مهمانان تکبیر گفتند و او را تصدیق کردند. آنجا بود که عبدالعزیز ناچار شد اجازه دهد حجاج، به آثار رسول خدا(صلی‌ الله علیه و اله و سلم) تبرک جویند، و تا زنده بود بوسیدن در و دیوار و ضریح پیامبر خدا (صلی‌ الله علیه و اله و سلم) مجاز بود. کتاب آنگاه هدایت شدم، صفحه 93 @khoorshidmarefat