گاهی چهره ی واقعی برخی آدم ها خیلی دیر برای ما نمایان می شود و ما افسوس می‌خوریم که چه دیر او را شناختیم. آدم ها یاد گرفته اند برای منافعشان، دست به هر کاری بزنند و این، آن ها را از انسانِ واقعی بودن دور کرده است. گاهی چنان رنگ عوض می کنند و همرنگ یک گروه می‌شوند، که هیچکس باور نمی کند و این دردِ ما در این روزهاست؛ که هر کسی برای خودش و برای منافعی که در پی آنهاست می‌جنگد.. انگار که گمان می کند جهان، تنها برای اوست!