‌ #داستانک یک خانمی هر سال بچّه سقط می کرد. حدود ده تا بچّه سقط کرد.یک شبی با خدا راز و نیاز کرد.گفت ای خدا من ده تا بچّه زائیدم اما یکی هم ندارم.درد زائیدن و سقط شدن بچّه را دارم اما بچه ندارم.مقداری از خدا گله کرد.آن خانم شب خواب دید که می خواهد وارد یک قصر فوق العاده زیبائی بشود.اما راهش نمی دهند.گفتند این قصر مال تو است اما بعد از مردنت نه حالا. دربان آن قصر گفت که خداوند این قصر را برای ریاضت هایی که کشیده ای برای تو خلق کرده است.خانم از شنیدن این حرف خیلی خوشحال شد؛و در حال خوشحالی از خواب بیدار شد.مرحوم شهید می فرماید که چون خانم از خواب بیدار شد،از بس که خوشحال بود می گفت خدایا!من حاضرم در سال دو سه مرتبه سِقط کنم!ما متوجّه نیستیم و الّا می گفتیم ای کاش اصلًا دعاهای ما مستجاب نمی شد تا اینکه اجرش را در روز قیامت به ما می دادند.یا اینکه در روز قیامت می گوئیم خدایا ای کاش مصیبت ما در دنیا بیشتر بود یا بلاهای ما بیشتر بود. هر که در این بزم مقرّب تر است جام بلا بیشترش می دهند. مرحوم شهید ثانی ‌