✨﷽✨ ✅ پاسخ پرسشی مشهور در باب علم غیب پیامبران حقیقت این است که اگر کسی توحید را درک کرده باشد این حقیقت را به خوبی دریافت می‌کند که هیچ موجودی در ذات خودش چیز نیست مگر اینکه خدا او را چیز کرده باشد، چیز بودنش از خداست. ولی تفاوت این است که پیغمبران این حقیقت را درباره خودشان و درباره همه اشیاء درک کرده‌اند و چون چنین است، همین درک کردن و خود را این‏گونه دیدن سبب می‌شود که فیض الهی بر وجود آنها جاری بشود، آنگاه ما خیال می‌کنیم که آنها استقلال دارند. آنها خودشان بهتر می‌دانند که باز هم هرچه دارند از ناحیه خداست. این است که در یک جا مردم به او می‌گویند: آیا تو از غیب خبر داری؟ می‌گوید: ابداً، یک کلمه نمی‌دانم. در یک جای دیگر می‌گوید: آیا می‌خواهید من خبر بدهم که چه در کجاست و چه در کجا؟ این چگونه می‌شود؟ می‌گوید اگر تو خیال می‌کنی من یک موجود مرموزی هستم که از پیش خود چیزی را می‌دانم، هیچ چیز را نمی‌دانم، از کوچک‌ترین غیبها هم خبر ندارم ولی اگر مرا از آن نظر در نظر می‌گیری که خدای متعال به من چه آگاهی‌ای داده است که آنچه دارم داده‏‌های اوست، بله [چیزهایی غیبی می‌دانم.] 📗 استاد شهید مطهری، آشنایی با قرآن، ج۹، ص۲۳۳ #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج ╔✯══๑ღ💠ღ๑══✭╗     🆔@kilidebehesht ╚✮══๑ღ💠ღ๑══✬╝