بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حجاب فاطمی ٨» روز چهارشنبه، ١۴٠١/١٠/١۴ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما چنانچه مستحضرید در ایام فاطمیه، مبحثی را در رابطه با «حجاب و عفاف فاطمی» آغاز کردیم و این فریضه الهی را از دیدگاه آیات و روایات اسلامی، و عقل و منطق بشری بررسی نمودیم، و سپس به ابعاد و اثرات بدحجابی و بی‌حجابی در تضییع حقوق انسانی و الهی پرداختیم که انشاالله در سخن امروز، بخش پایانی این مبحث را تقدیم شما می‌نمائیم؛ در روز گذشته در ابعاد و اثرات بدحجابی در تضییع «حق النّفس» سخن گفتیم و عرض شد که طبق نظر اسلام، بدحجابی باعث ضرر زدن به نَفْس، و ظلم و ستم به جسم و جان خود است؛ ✍️ البته شاید برخی از بانوان در رابطه با «حق‌النّفس» بگویند که به دیگران چه ارتباطی دارد، ما می‌خواهیم از حق خود و از ارزش و عزت وجودی خودمان بگذریم و «حجاب و عفاف» نداشته باشیم! ✅ در پاسخ به این گروه از بانوان گرامی، باید عرض کنیم که در دین مبین اسلام، عزت و حُرمت زن، تنها مربوط به خود او نیست تا بگویند: من از حق النّفسِ خویش صرف نظر کرده‌ام! و حتی حیثیت و حرمت زن، تنها حق همسر و خانواده او هم نیست که آنها نیز بگویند: ما خودمان راضی هستیم! بلکه عزت و حُرمت زن، از حقوق الهی است؛ بنابراین از نظر اسلام، حتی اگر خود فرد و همسر و خانواده‌اش نیز بگویند که ما رضایت داریم که از حرمت و ارزش ذاتی خود بگذریم، خداوند به بی‌حرمتی اشرف مخلوقات و گوهر گرانبهای هستی‌اش رضایت نمی‌دهد؛ و حرمت و حیثیت زن را به عنوان حریم الهی و حقوق خود بر انسان فرض نموده است‌؛ و مسلماً «حق‌ خداوند» که تمام هستی و وجود آدمی را به او عطاء نموده، عظیم‌ترین حقوق است و تضییع آن کمال بی‌معرفتی‌ و فعلی غیر قابل بخشش و گذشت است؛ ✍️ اما شاید بازهم برخی از بانوان گرامی این نکته را مطرح نمایند، که مگر «حق‌النفس» و «حق‌اللّه»، حقوقی مربوط به خود انسان و خدای او نیست؟ و مگر نه این‌است که هرکس را در قبر خودش می‌گذارند و گناه او را برای دیگری نمی‌نویسند؛ پس چرا دیگران به خود حق می‌دهند که در این موضوع دخالت کنند؟! ✅ برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که از نگاه اسلام، تنها، عامل انجام گناه، گناهکار نیست‌؛ بلکه تمامی کسانى که با استفاده کردن از وسائل مختلفِ تبلیغاتى و یا آماده ساختن زمینه‌ی گناه و یا حتی با نوع پوشش و کلام و نگاه خود، دیگران را به انجام گناه ترغیب کرده‌اند هم به همان مقدار گناهکارند؛ چراکه آنها با اعمال خود باعث گمراهی فرد خاطی شده و در اصل حقوق اجتماعی او را تضییع نموده‌اند؛ در نتیجه باید گفت که بدحجابی علاوه بر تضییع «حق‌النفس» و «حق‌الله» باعث تضییع «حق‌الناس» نیز می‌گردد؛ چنانچه در پیشگاه عقل و قانون، اگر کسی، به هر وسیله‌ای مسبب زیان رسیدن به دیگران در اجتماع شود، مقصر است؛ لذا بر اساس همین استدلال منطقی، اگر فردی به‌واسطه بدحجابی و بی‌عفتی خود، سبب گمراهی و به گناه افتادن دیگران شود، قطعاً حقوق آنها را پایمال نموده و او نیز گناهکار است؛ چنانچه خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لا تَعاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَالْعُدْوانِ»: «و یکدیگر را بر گناه و تجاوز یاری ندهید» [مائده/۲] بر همین اساس، فقها بر قاعده فقهی «حُرمت اِعانت بر اِثم» اتفاق نظر دارند؛ یعنی اینکه علاوه بر فرد گنهکار، تمامی افرادی که او را در انجام گناه، یاری و کمک کرده، و یا اسباب گمراهی وی را فراهم نموده‌اند نیز گنهکار می‌باشند؛ و به طور قطع، یکی از مصادیق اعانت بر اثم، حضور زنان بدحجاب در اجتماع می‌باشد که زمینه انحراف و گناه بسیاری از جوانان و نوجوانان و حتی مردان همسردار را فراهم نموده و چه بسا آنها را به فساد و جنایت کشانده و کانون مقدس خانواده‌ها را نابود نمایند؛ با عنایت به آنچه گذشت، می‌توان گفت زنانی که حجاب خود را رعایت نمی‌کنند، اولاً به نَفْسِ خود، ظلم کرده‌ و «حق‌النفس» را رعایت ننموده‌اند؛ ثانیاً به دلیل ترک یک دستور مهم الهی، مرتکب گناهی بزرگ شده‌ و «حق‌الله» را زیر پا گذارده‌اند و ثالثاً باعث گمراهی دیگران شده و دچار «حق‌الناس» گردیده‌اند؛ ✍️ و در پایان این مبحث، تذکر این نکته نیزخالی از لطف نیست که امام حسین (ع) در شب عاشورا، خطاب به اصحاب ویژه خود فرمودند: «هر کس از شما حق‌الناسی به گردن دارد، (از کربلا) برود (و اینجا نماند!)» (احقاق الحق، ج ١٩، ص ۴٢٩) و با این کلام، به بشریت هشدار دادند که حتی کشته شدن در کربلا و در رکاب سیدالشهداء (ع) نیز، پاک‌کننده گناه بسیار بزرگ «حق‌الناس» نیست! 🆔@astanfatemi