چین پژوهی (بخش سوم) #پژواک_تاریخ رابطه ایران و چین یا تیغ و ابریشم آغاز رسمی روابط ایران وچین در ۱۱۵ پیش از میلاد باز می گردد امپراتور وو از خاندان "هان" سفیرانی را به همراه پیشکش‌هایی ارزنده به دربار مهرداد دوم اشکانی فرستاد. قصد او آغاز پیوندهای بازرگانی میان دو کشور بود. در آن زمان کالای مورد نیاز چینیان اسب بود، ولی آنان دربرآورده کردن این نیاز ناکام ماندند. سرانجام سفیر چین در راه بازگشت و آنگاه که از به دست آوردن اسب از ایرانیان نومید گشت، حاکم بلخ را تهدید نمود، نتیجه البته درگیری میان ایرانیان و چینیان و کشته‌شدن سفیر بود. میبینیم نخستین برخورد دیپلماتیک چندان خوشایند به سرانجام نرسید، چینی ها برای تلافی این رفتار به مرزهای ایران لشکر کشیدند که در نبرد فرغانه شکست خوردند و این دومین سرخوردگی چینی ها از ایران بود. البته بعدها به مراد دل رسیدند و حاکم سغد(تاجیکستان) چندین راس اسب با دولت چین درعوض ابریشم معامله نمود.بارزگانان چینی مانند همتایان امروزی شان همواره به دنبال یافتن بازارهای جدید به ویژه بازارهای روم بودند و برای رسیدن به مقصود ناچار باید از امپراتوری بزرگ ایران می گذشتند برای همین قوانین اغلب غیر منصفانه حاکمان ایران را ناچار به جان می خریدند. اوج روابط میان ایران و چین در روزگار باستان هم‌ زمان با برپایی دولت ساسانیان بود ایرانیان در این زمان ابریشم چین را در انحصار خود گرفته‌ بودند و به بهای دلخواه خود به جهان و به ویژه روم که خواستار اصلی این کالا بود عرضه می‌داشتند. انحصار ابریشم سر انجام اتحادی ازمیان روم، چین، خاقانات ترک غربی و خزرها بر ضد ساسانیان برانگیخت، در مقابل ایران نیز در جستجوی هم پیمانانی تازه با خاقانات ترک شرقی و آوارها متحد گردید شوربختانه ایران در این جنگ پیروز نشد و شماری از شهر های شرقی خود را از دست داد اما همچنان انحصار ابریشم را حفظ کرد. امروز نیز چین در پی احیای جاده ابریشم است و در سال ۲۰۱۳ شی جی پینگ با ارائه طرح "یک کمربند یک جاده" اهداف تجاری این طرح را بیان نمود،ناظران آن را تقویت هژمونی چین مینامند، راه ابریشم جدید مانند راه قدیم همچنان از ایران می گذرد و ایران بر سر این شاهراه بازرگانی بین الملل نشسته است آیا دست تقدیر دوباره چین را به ایران وابسته خواهد نمود؟ ادامه دارد.. @kohnesrbazaniran