🌺تأملی در نهج البلاغه :🌺 🍂حکمت ١٨۶: لِلظَّالِمِ الْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ. ⚡️ ترجمه : آن ستمگر که ابتداى به ظلم مى کند فرداى قیامت دست خود را از پشیمانى (به دندان) مى گزد. 🔴 امام(علیه السلام) این سخن را از آیه 27 سوره فرقان برگرفته است آنجا که مى فرماید: (وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلا); و (همان) روزى که ستمکار دست خود را (از شدت حسرت) به دندان مى گزد و مى گوید: اى کاش با رسول (خدا) راهى بر گزیده بودم. 🍁گزیدن دست، نشانه ناراحتى شدید از کار خویشتن و نوعى مجازات و انتقام از خود است. 🍁🪴🍁🪴🍁🪴🍁🪴🍁🪴🍁