【علمداࢪکُمیل🇵🇸】
🌸🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 پارت هشتاد و چهار - هانیه : به عنوان یک دختری که تازه امام حسیـن شناخته بود اگه بخواهم توصیفی بکنم میگم: اتفاقا حسین زنـده کرده مارو اتفاقا این غم باعث نشاطه اتفاقا این شال پرچم حیاته اتفاقا حسین کشتی نجاته اتفاقا این شور عین شعوره -بخشی از مداحی مهدی رسولی- رسیدیم به عمودی که حرم معلوم بود همه جمعیت کنار همین عمود ایستادند باند ها چند دقیقه ساکت شدند و بعد شروع به پخش زیارت عاشورا کردند خیلی ها شمع روشن کرده بودند خیلی ها ناله میزدند محمد زیارت عاشورا میخوند و بدون ترس بلند گریه میکرد خودشو آزاد کرده بود هرچقدر توی راه خودش نگه داشته بود و مراعات کرده بود اینجا جلوی حرم خودشو داشت خالی میکرد نگاهم ثابت شد روی گنبدی که پرچم سیاهش میرقصید (: اشک هایم میریخت و توی گوشم ناله های یا حسین زنگ میخورد🖤 چقدر صحنه قشنگی بود که غرب و شرق همه باهم در یک مکان با یک رنگ لباس میگفتند حسیــن! یک بار دیگه دوباره توی دلم توبه کردم شروع کردم با امام حسین دلم نجوا کردن : سلام آقا ... میدونم که خیلی بدم اما خداروشکر الان روبه روی شماهستم.. یعنی درستش اینکه بگم سلام آقا که الان رو به روتونم آقا چهل روزه خواهرتون بی یار شده چهل روزه که مادرتون داغدار شده آقا محمد میگه دخترتون چهل روزه یتیم شده (: 💔 آقا صدای من و میشنوید؟ دلم خیلی تنگ شده بود برای شما .. یک خانومی کنار گوشم گفت : الشمر و جالس نفس مادرش گرفت بنده خدا داشت با امام حسین خودش حرف میزد اماجمله ای که گفت واقعا سنگین بود دستمو گرفتم به خانومی که کنار دستم ایستاده بود ... الشمر و جالس شمر نشست و نفس مادرش گرفت (:! زیر لب تکرار میکردم خیلی نامردی چجوری دلت اومد چجوری!؟ خیلی اون لحظه از دست شمر پـر بودم ... از محمد جدا شدم و به هر سختی شد رفتیم داخل خیابانی که توی جهان فقط یکی ازش هست خیابانی که بین دو تا حرم بود رفتیم داخل حرم خیلی شلوغ بود ، همه کسایی که شبانه روز راه رفته بودند و سختی کشیده بودند به مقصد رسیده بودند و حالا انگار آرام گرفته بودند اولین بار که نگاهم به ضریح حضرت عباس افتاد دیدم تار شد 🚶‍♀ صحنه هایی که شنیده بودم جلوی چشمم میومد یعنی کی توانسته به این آقا با این همه کرامت و عظمت جسارت بکنه؟ با حضرت عباس حرف زدم و نجوا کردم خیلی شلوغ بود جای توقف بیشتری نبود از حرم خارج شدیم و رفتیم سمت حرم امام حسین خیلی حسرت میخورم چون تمام لحظات دید من تار بود و نتوانستم انقدری که باید به ضریحش نگاه بکنم ای کاش میشد یکم از حال و هوای اربعین داخل شیشه کرد و هروقت دلت گرفت حسش کرد این جمله : علی اکبر گل لیلا پاشیده رو خاک صحرا هرجاشو بلند میکردن باز یه جا میموند رو خاک ها توی ذهنم مرور میشد و از سنگینی این داغ قلب میسوخت... با امام حسین حرف زدم گفتم من خیلی گناهکار بودم حالا که برگشتم میخوام جبران بکنم کمکم کن خدمت بکنم تا جبران بشه! به جای ابراهیم هادی هم زیارت کردم ابراهیم هادی.. صاحب کتاب سلام بر ابراهیم این اصلا غیر طبیعی نیست آدم ها آسمانی شدن تا کار های شگفت انگیز بکنند و برای هرکس هم یک جور است نمیشود که همه شهدا به خواب آدم ها بیایند هرکسی را به نحوی مهمان نوازی میکنند به قول محمد امام خامنه ای درست گفته این کتاب واقعا جاذبه داره ! بعد از زیارت به آقایون پیوستیم همه خسته بودن آرام راه میرفتن صاحب کاروان شروع کرد به خواندن : هنوزم روی نیزه هایی حسیـن یا روی خاک این کربلایی حسیـن رسیـدم برادر! کجایی حسیـن؟ چهل روز حالت ، منه بی حسین عزا و غمت بودنِ بی حسین چهل مرتبه مردن بی حسین چهل روز از این شهر به اون شهر در به در چهل روز هستی از من بی خبر کجایی حسین ..؟! کجایی ببینی چقدر پیر شدم ببینی که از زندگی سیر شدم زمین خورده بودم زمین گیر شده بودم کجایی حسین ... -حاج‌محمودکریمی نویسنده ✍|
736 مشاهده