▼حرف روز 👇      📌استقلال سیاسی و مسئله رفاه ملی 👈«اگر شما بخواهید استقلال سیاسی داشته باشید و استقلال ملیتان را در برابر دشمن غداری مثل آمریکا حفظ کنید نمی‌توانید رفاه هم داشته باشید»؛ 🔹این جمله هرچند از زبان «محمد عطریانفر» عضو مؤثر یک حزب سیاسی بیان شده است، اما تقریباً چنین خط سیاسی این روزها به اشکال متعدد در بین افراد منسوب به یک جریان سیاسی خاص تکرار می‌شود. 🌀نکات تحلیلی: 🍒 1- قرار دادن نظام سیاسی در دوراهی‌ها و دوگانه‌ها مدتی است به یک تاکتیک سیاسی تبدیل شده است؛ دوگانه هسته‌ای و اقتصاد که تحت عبارت «هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم اقتصاد» مطرح شد، ازجمله این دوگانه‌سازی‌ها بود که به‌شدت فاجعه‌آمیز شد. هسته‌ای شدن یک کشور اقدامی در جهت توسعه اقتصادی و برای تسهیل در حیات بشر امروز است؛ اما چون اهداف انتخاباتی مدنظر بود، به ناروا این دوگانه ساخته شد. به‌عنوان نمونه، اینکه فرانسه بیشتر از 75 درصد از تولید برق خود را از بخش اتمی تأمین می‌کند، یقیناً اقدامی اقتصادی و برای زندگی آسان‌تر مردم است. 🍒2- دوگانه پیشرفت و استقلال سیاسی، خطی است که برخی گروه‌های سیاسی تا انتخابات 1400 به شکل مستمر و جدی به پیش خواهند برد. 🔸 اینکه گفته شود راه پیشرفت و رفاه عمومی از مسیر عدول از استقلال ملی می‌گذرد، قرار دادن نه‌فقط انقلاب اسلامی که سرزمین ایران در یک مخاطره سهمگین است. این اتفاق اما به‌راحتی از سوی برخی احزاب و عناصر سیاسی مطرح می‌شود و بخش تلخ ماجرا نیز آنجاست که معمولاً از نگاه این افراد و گروه‌ها، کشور در حوزه آزادی نیز از خود ظرفیت و بردباری نشان نمی‌دهد! 🍒 3- جماعتی که این روزها و احتمالاً آینده، مشکل اساسی کشور را در نسبت با متغیرهای خارجی تعریف می‌کند، سال 92 اما حرف اصلی‌شان این بود که مشکل بنیادین، در مدیریت اداره کشور است! 🔹نکته راهبردی: استقلال سیاسی هیچ‌گاه به معنای در نظر نگرفتن متغیرهای بیرونی و قطع پیوندهای خارجی نیست؛ مقصود اساسی آن است که فرآیند اتخاذ تصمیمات و طراحی راهبردها بر اساس منافع ملی و در درون کشور صورت گیرد. واقعیت و تجربه توسعه در همه کشورها نشان می‌دهد که پیشرفت و رفاه از مسیر استقلال ملی گذشته است. اساساً فرآیند توسعه یک امر درونی و متکی به طراحی داخلی است. تأکید برخی گروه‌های سیاسی در کنار زدن استقلال سیاسی و ملی به نفع رفاه ملی، نه‌تنها برای جامعه پیشرفت نمی‌آورد، بلکه کلیت ایران را در مسیری سرشار از مخاطرات و تهدیدات قرار خواهد داد. (نویسنده: عزیز غضنفری)