▼ خبر ویژه                 چرا ایران در زمان روحانی به سازمان شانگهای ملحق نشد؟ ایران حدود 15 سال پیش از سازمان همکاری شانگهای درخواست عضویت دائم کرده بود؛ با این حساب، تمامی امتیازهای دیپلماسی عضویت دائم ایران در این سازمان را نمی‌توان در سبد دولت جدید ریخت؛ اما چرا باوجود آماده بودن زمینه‌ها و فرصت هشت‌ساله روحانی، این امر به تأخیر افتاد تا در دولت رئیسی شاهدش باشیم؟ پاسخ را باید در سیاست خارجی دولت روحانی جستجو کرد؛ عمر چهارساله دولت یازدهم به سرمستی از توافق برجام و رابطه با غرب گذشت و این معنای خوبی برای دوستان شرقی دوران سختی و تحریم نداشت. پس از خروج آمریکا از برجام نیز دولت همچنان ترجیح داد تا همچنان در توافقی که دستاورد آن «تقریباً هیچ» بود باقی بماند. کشورهای عضو شانگهای و ازجمله چین، با نحوه تعاملی که دولت روحانی با غرب در پیش گرفته بود، هیچ‌گاه نمی‌توانستند خیال خود را از عضویت دائم ایران در این سازمان راحت ببینند و همواره نگاهی تردیدآمیز به این اتفاق داشتند. ظریف در روزهای پایانی دولت در اعترافی دیرهنگام گفت: «اگر در مورد ضرورت کار متوازن با شرق و غرب به اجماع ملی رسیده بودیم و با خوش‌خیالی، دوستان دوران سختی را در سراب طمع سرازیر شدن شرکت‌های غربی از خود نرنجاده بودیم، دوستان ما سرخورده نمی‌شدند و در دوران سختی ما را رها نمی‌کردند». بااین‌وجود، سید ابراهیم رئیسی از روزهای آغاز کار خود، بر نگاه به شرق و چندجانبه‌گرایی و تمرکز بر همسایگان تأکید دارد @maktab_shahid_soleimani_Arak 🆔 @komeiyl14