امیرالمومنین عليه السلام: حسود به زبان لاف دوستى مى‌زند و در عمل، مخفيانه دشمنى مى‌ورزد؛ بنابراين، او نام دوست را برخود دارد اما صفت دشمن را الحاسِدُ يُظْهِرُ وُدَّهُ في أقْوالِهِ، و يُخْفي بُغْضَهُ في أفْعالِهِ، فلَهُ اسْمُ الصَّديقِ و صِفَةُ العَدُوِّ غررالحكم حدیث ۲۱۰۵