✳️ در دوران کوتاه حکومت سراسر عدل امام على(علیه السلام)، در یکی از روزها، مقدارى عسل به عنوان بیت‌المال مسلمین آوردند. پدر یتیمان دستور داد کودکان بى‌سرپرست را از گوشه و کنار حاضر کنند. این خبر به گوش اطفال یتیم و بى‌کس رسید. آنها از خوشحالى گویى بال درآوردند و به سوى پدر مهربان خود شتافتند. امیرالمومنین علی(علیه السلام) موقعى که عسل را بین کودکان تقسیم مى‌فرمود، با دست خود آن را به دهان یتیمان مى‌گذاشت. اطرافیان وقتى این عمل حضرت را مشاهده کردند، از این که امام و خلیفه مسلمین چنین با کودکان برخورد مى‌کرد تعجب نمودند. یکى از حضار به حضرت گفت: این عمل در شأن شما نیست! حضرت فرمود: امام، پدر یتیمان است. عسل به دهان یتیمان مى‌گذارم و به جاى پدران از دست رفته‌شان، به آنها مهربانى مى‌کنم … آن روز، مردم از این برخورد ملایم و پدرانه امام، درس بزرگى گرفتند. منبع: علامه مجلسی؛ بحارالانوار؛ ج ۴۱؛ ص ۱۲۳ کانال کودکان(و نوجوانان و مربیان)علی اصغر در ایتا👇 https://eitaa.com/koodakAliAsghar