إِنَّ الأَبرارَيَشربونَ مِن كَأسٍ كانَ مِزاجُهاكافُوراًعَيناًيَشرَبُ بِهاعِبادُاللَّهِ يُفَجِّرونَهاتَفجيراً يُوفونَ بِالنَّذرِ وَيَخافونَ يَومًاكانَ شَرُّهُ مُستَطيرًا وَيُطعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسكينًاوَيَتيمًاوَأَسيرًا إِنَّمانُطعِمُكم لِوَجهِ اللَّهِ لانُريدُمِنكُم جَزاءََولاشکورا إِنّانَخافُ مِن رَبِّنايَومًاعَبوسًاقَمطَريرًا فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّذلكَ اليَومِ وَلَقّاهُم نَضرَةً وَسُرورًا شأن نزول آیات ۵ تا ۹: شیخ طوسى»گویند: مفسرین خاصه و عامه روایت کنند که این آیات درباره على و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام نازل گردیده زیرا آنان مسکین و یتیم و اسیر را در سه شب با افطار خود سیرکردند و خود گرسنه ماندند و خدا با این آیات آن‌هارا ستایش فرمود و این سوره رابه خاطرآن‌ها نازل گردانیدوخوداین موضوع دلیل ست که این سوره درمدینه نازل گردیده @kosar_quran_taft