#دوره_داستان_کوتاه درس ۲ لابد شنیدین که میگن: «درباره چیزی بنویس که ازش شناخت داری.» ولی اینطور نیست که اگر شغلت معلمیه، حتما باید در مورد یک معلم بنویسی. نه. 👈منظور اینه که، درباره چیزی بنویس که احساسِ قوی‌ای نسبت بهش داری. «احساس» یک جنبه ی مهم فن داستان نویسیه و تو باید خوب بهش مسلط بشی. 🔹فرض کن تو محل کارت یه جلسه سخت داشتی و خیلی استرس گرفتی. وقتی به خونه می‌رسی، به جای اینکه اون استرس رو همونجا رها کنی، ممکنه با همسرت با تندی حرف بزنی، حتی اگه اون هیچ تقصیری نداشته باشه. یا شاید ممکنه روزت رو با خبر بدی شروع کردی باشی و در طی روز، مدام سر بچه‌ات داد بزنی یا باهاش بی‌حوصله رفتار کنی. پس نکته‌ی مهم بعدی اینه که: احساسات همیشه مستقیم و همون لحظه ظاهر نمی‌شن، بلکه به مرور زمان و به شکل‌های مختلف خودشونو بروز میدن. ✍️حالا اگه بخوای داستانی بنویسی، باید این پیچیدگی احساسات رو در نظر بگیری و ترکش های حاصل از این احساس به خصوص رو در رفتارهای شخصیت با دنیای اطرافش نشون بدی (در مورد احساسات مثبت هم صدق می‌کنه) خواننده‌ها دنبال این هستن که بخشی از خودشون رو توی داستان ببینن. 👀 مثلاً اگه شخصیتت یه دانشجوی خسته باشه که شب امتحان با یه عالمه جزوه دوروبرش نشسته و به جای درس خوندن داره با گوشی وقت می‌گذرونه، یه خواننده دانشجو ممکنه با خودش بگه: "دقیقاً همین منم!" اینجوری، داستانت به دلشون می‌نشینه چون حس می‌کنن واقعیه و شبیه تجربه‌های خودشونه. ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid