باز دلم میخواد خونه تکونی میگن همه تو روزی رسونی چیزی نمیگم خودت میدونی میگن همه تو روزی رسونی پنجره فولادت باب المراده حتی به مُرده جونِ تازه داده مشکلایی که هیچ جا حل نمیشه چارش ورودیِ بابُ الجوادِ اقام السلطان امام رضا بند دوم این حسی که مشهدِ تو داره هیچ جایِ دیگه پیدا نمیشه قلبی که گرفتارِ تو باشه توش غمایِ دنیا جا نمیشه کرببلا و نجف و مدینست تو صحن ازادی و انقلابت کسی که میسپاره بتو غماشُ نمیمونه معطّلِ جوابت (نمیمونه تو حسرت جوابت) بند سوم ایرانِ و یه شاهُ یه مشهد کی پیشِ امام رضا غریبه؟ از هرجای دنیا هم که باشی اقا واسه مضطرا مُجیبِ تربیتِ امام رضایی یعنی تو سختیا پایِ حرم میمونیم ما اهلِ کشور امام رضاییم همیشه پای این علم میمونیم