بوی تربت تو هنوزم رو پیراهنمه گرد و خاک مسیر تو زینت روی تنمه تموم فکر و ذکرم فقط غروبای حرمه هرچی میگم کمه دلم گرمه تو و اون غریب پر مهر و کرمه خودم اینجا نشستم اما دل من تو حرمه خودم که هیچی بغض سینه ی تنگ مادرمه آرزوش حرمه تا علم میبینه ، مثه ابر میباره گوشه ی پرچمو ، رو صورت میذاره آسمون میباره ، تو چش مادرم همه میشناسنش ، با غبار حرم گره میزنه پرچمت رو آرزو میکنه حرم رو یچیزی میگم آقا نشکن دل خسته ی مادرم رو تو که دیدی اون کوچه ها رو نمیخوام بگم ماجرا رو تو بهتر میدونی نباید شکست سینه ی مادرا رو ۲ دلم میخواد ببینم روبرومه شش گوشه ی تو خودت میدونی آقا آرزومه شش گوشه ی تو همیشه بغض پنهونه گلومه شش گوشه ی تو آرزوم حرمه خوبه که سقا خونه نداره آقاجون حرمت اگه آب بخورم روبروت میمیرم من از غمت آخه چکار کنم جمعه ها با اشکای مادرت با دل خواهرت اگه از تشنگی ، بمیرم باحسین دریا واشه اگر ، تو بین الحرمین تر نمیکنم این ، لبا رو تو حرم فقط با چشم تر ، میخونم یا حسین خجالت داره خوردن آب روبروی سقا و ارباب بذار همه بگن دیوونست ولی تو دل ما رو دریاب تو دریایی و من کویرم بدون تو آقا میمیرم میدونی بعشقت اسیرم آخه هستی نعم الامیرم ۳ دلم آرزو داره برات بغلطه تو خاک و خون چه حسی داره آقا کنج حرم توصیف جنون کاری ندارم آقا به طعنه ی تلخ اینو اون نوکرت رو نرون پیراهنای پاره نشونه ی عشقه ، میدونی میدونم همه حرفامو از تو چشام آقا میخونی تو اون امیری که با گداها حتی همزبونی میدونم میدونی رفقا رفتنو ، مونده خاطره ها حس اشکه و خون ، تربت کربلا اونا پر کشیدن ، رسیدن به جنون جای کبوترا ، کجاست جز آسمون ولی من هنوزم همینم هنوزم تو بند زمینم دلیلش چیه که نشد من برم آسمونو ببینم کسی رو که دوست داشتی آقا گرفتی به زینب سپردی نکنه که دوسم نداری چرا پس منو هم نبردی #خادم_زینب #زمینه_احساسی #پیشواز_محرم