🟢فرازی از دعاى امام سجّاد (عليه السلام‏) بعد از ختم قرآن 🔸اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنا فى ظُلَمِ اللَّيالى مونِسا پروردگارا! قرآن را براى ما در تاريكيهاى شب مونس قرار بده. (اين، همين‏ «قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا» تا «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا است».) 🔸و لالسنتنا عن المعاصى من غير ما آفة مخرسا : خدايا قرآن را گنگ ‏كننده زبان ما از معاصى قرار بده ولى گنگ ‏كننده بى‏ آفت. خدايا قرآن را براى ما اين‏چنين قرار بده كه زبان ما را نسبت به معاصى، بدون آفت گنگ کند. 🔹يك وقت هست زبان آدم با آفت ، گنگ مى ‏شود، نمى ‏تواند حرف بزند. آن كه براى انسان كمال نيست، به دليل اينكه گنگ است. و يك وقت گنگِ بدون آفت است، آنهم گنگ نسبت به بعضى از امور نه بعضى ديگر؛ 🔹يعنى قرآن در روح ما آن‏چنان حاكم باشد كه اين زبان يك كلمه دروغ كه مى‏ خواهد بگويد گنگ مى‏ شود، يك كلمه غيبت كه مى‏خواهد بكند گنگ مى‏ شود. 🔸اگر انسان آيه‏ «وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً» را در مورد غيبت، از قرآن بخواند و تلقى كند و قرآن را در روح خودش وارد كند، او همان حالت گنگ بى ‏آفت را پيدا مى‏ كند؛ يعنى زبان به اين گناه جارى نمى ‏شود، و همچنين به فحش، تهمت و صدها نوع گناه ديگر. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(10 - 14))، ج‏28، ص: 43-41- با تلخیص و ویرایش - —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷