🌸 حضرت امام خامنه‌ای روحی‌فداه: حضرت باقر سلام‌الله‌علیه فرمود: "ثَلَاثٌ مِنْ أَشَدِّ مَا عَمِلَ الْعِبَاد"؛ سه چیز هست که جزو تکالیف بسیار مهم و دشوار مؤمنین است؛ کارهای سخت. ـ یکی "إِنْصَافُ الْمُؤْمِنِ مِنْ نَفْسِه"؛ اینکه انسان در قبال دیگران انصاف به خرج بدهد. یعنی آنجایی که امر دائر می‌شود بین اینکه حق را به‌خاطر خود زیر پا بگذارد یا خود را به‌خاطر حق زیر پا بگذارد، این دومی را انجام بدهد. آنجایی که حق به طرفِ مقابل هست و شما حق ندارید، منصفانه حق را به او بدهید. خودتان را اگرچنانچه موجب کوچک شدن و زیر پاگذاشتن است، زیر پا بگذارید. این کار سختی است؛ اما کار مهمی است. امام باقر می‌گوید این، جزو مهم‌ترین کارهاست؛ البته سخت است؛ و هیچ کار خوب و بزرگی بدون سختی که امکان ندارد. ـ دوم. "وَمُوَاسَاةُ الْمَرْءِ أَخَاه"؛ مواسات ورزیدن با برادر مؤمن. مواسات با مساوات فرق دارد؛ برابری نیست. مواسات یعنی همراهی کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همۀ امور. انسان وظیفه بداند؛ کمک فکری، کمک مالی، کمک جسمانی، کمک آبرویی. این مواسات است. ـ سوم. "وَذِكْرُ اللَّهِ عَلَى كُلِّ حَال"؛ در همه‌حال ذاکر خدای متعال باشد. ذکر این است. آن‌وقت حضرت باقر در همین روایت، "ذِكْرُ اللَّهِ عَلَى كُلِّ حَال" را معنا کرده‌اند: "وَهُوَ أَنْ يَذْكُرَ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ عِنْدَ الْمَعْصِيَةِ يَهُمُّ بِهَا"؛ وقتی‌که می‌رود به سمت معصیت، ذکر خدا او را مانع بشود. ذکر؛ یاد کند خدا را و این معصیت را انجام ندهد؛ انواع معاصی را؛ خلاف واقع گفتن، دروغ گفتن، غیبت کردن، حق را پوشاندن، بی‌انصافی کردن، اهانت کردن، مال مردم را، مال بیت‌المال را، مال ضعفا را تصرف کردن یا دربارۀ آنها بی‌اهتمامی به‌خرج دادن. اینها گناهان گوناگون است. در همۀ اینها، انسان توجه کند به خدا؛ ذکر خدا مانع بشود از اینکه انسان به سمت این گناه برود. "فَيَحُولُ ذِكْرُ اللَّهِ بَيْنَهُ وَبَيْنَ تِلْكَ الْمَعْصِيَةِ وَهُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا". بعد حضرت می‌فرمایند که این، تفسیر آن آیه است که فرمود: "إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطان"؛ وقتی شیطان به اینها تنه می‌زند، گذرندۀ شیطان اینها را مس می‌کند؛ یعنی هنوز درست به جانش هم نیفتاده، "تذکّروا"؛ فوراً اینها متذکر می‌شوند. "فَإِذا هُمْ مُبْصِرُون"؛ این ذکر موجب می‌شود که چشم اینها، بصیرت اینها باز بشود. معنای "ذِكْرُ اللَّهِ عَلَى كُلِّ حَال" این است. 🔹بیانات در دیدار کارگزاران نظام‌، ۱۳۸۶/۰۶/۳۱