شخصی خدمت امام رضا علیه السلام آمد و عرض کرد: برای من و خانواده‌ام دعا کنید. امام علیه السلام فرمودند: «مگر دعا نمی‌کنم؛ وَاللهِ إنَّ أعمالَکُم لَتَعرضُ علَیَّ فی کلِّ یَوم وَ لَیلَة؛ به خدا سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه می‌شود.» راوی می‌گوید: این سخن بر من گران آمد، امام علیه السلام متوجه شد و به من فرمود: «أمَا تَقرَأُ کِتابَ اللهِ عزَّوجلَّ: (وَ قُل اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُۆْمِنُونَ)، و هُوَ وَاللهِ علیُّ بنَ أبی‌طالِب؛(3) آیا کتاب خداوند عزوجل را نمی‌خوانی که می‌فرماید‌: عمل کنید خدا و پیامبرش و مۆمنان، عمل شما را می‌بینند. به خدا سوگند! منظور از مۆمنان علی بن ابی‌طالب (و امامان دیگر از فرزندان او) هستند.» امام علی علیه السلام هم می‌فرماید: «لیسَ یَغیبُ عَنّا مُۆمنٌ فی شَرقِ الأرضِ و لا فی غَربِها؛(4) هیچ مۆمنی در شرق و غرب زمین از ما غایب نیست.» امام صادق علیه السلام هم می‌فرماید: «إنَّ الدُّنیا لَتَمَثَّلَ لِلإمامِ مِثل فَلقَةِ الجَوز فَلایَعزُبُ عَنهُ شَیءٌ... ؛(5) دنیا (آسمان و زمین) در نزد امام چون پاره گردویی حاضر و نمایان است و چیزی از او پوشیده نیست.» یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشید شاید که نگاهی کند آگاه نباشید