قَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاکَ رُبَّمَا فَاتَتْنِی صَلَاةُ اللَّیْلِ الشَّهْرَ وَ الشَّهْرَیْنِ وَ الثَّلَاثَةَ فَأَقْضِیهَا بِالنَّهَارِ أَ یَجُوزُ ذَلِکَ قَالَ قُرَّةُ عَیْنٍ لَکَ وَ اللَّهِ ثَلَاثاً إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ الْآیَةَ فَهُوَ قَضَاءُ صَلَاةِ النَّهَارِ بِاللَّیْلِ وَ قَضَاءُ صَلَاةِ اللَّیْلِ بِالنَّهَارِ وَ هُوَ مِنْ سِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ الْمَکْنُونِ فردی به امام صادق علیه السلام گفت: نماز شب زیادی در یک یا دو یا سه ماه از من قضا شده که در روز قضای آن را خوانده ام، این کار من صحیح بوده است؟ حضرت فرمودند: آن نمازها نور چشمانت باشد، به خدا قسم - سه مرتبه - خدا می‌فرماید: «وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ» (و اوست کسی که برای هر کس که بخواهد عبرت گیرد یا بخواهد سپاسگزاری نماید، شب و روز را جانشین یکدیگر گردانید.) و این، یعنی نمازی که در شب قضا شده، در روز و نمازی که در روز قضا شده را در شب بجا آورید و این از اسرار پنهانی آل محمد صلی الله علیه و آله است. تفسیر القمی ص ۴۶۷ إِنَّ الرَّبَّ لَیُعَجِّبُ مَلَائِکَتَهُ مِنَ الْعَبْدِ مِنْ عِبَادِهِ یَرَاهُ یَقْضِی النَّافِلَةَ فَیَقُولُ انْظُرُوا إِلَی عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَیْهِ امام صادق علیه السلام فرمودند: خدا به بنده ای که قضای نافله اش را می‌خواند، در برابر ملائکه فخر می‌کند و می‌گوید: به بنده‌ام بنگرید، چیزی را قضا می‌کند که برایش واجب نکردم. بحارالانوار ج۸۴،ص۴۴