هر صحبت صحیحی پیرامون سیدالشهدا مقابله با طاغوته، حتی زمانی که از مصائب و رنج ها و زخم‌های تن امام و یا اسارت خانواده حضرت سخن می‌گیم. این نگاه غلطه که بیان مصیبت‌ها باعث ذلت و کاستی مقام امام حسین (ع) . به این حرف دکتر شریعتی هم اشکال وارده که " حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود. افسوس که به جای افکارش، زخم های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند" بله که موندن در زخم‌های تن قطعا صحیح نیست ؛ ولی نکته اینجاست که وقتی اشک بر مظلوم ریخته میشه بُغض نسبت به ظالم بیشتر میشه و هر اشکی بر امام تقابل مستقیم با طاغوته . ✍ امین قبیتی Eitaa.com/lataef