🔰سید مرتضی 🖊علیرضا اسعدی؛ چ۱، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، تابستان ۱۳۹۱، ۴۰۸ صفحه رقعی. 💠سید مرتضی ابوالقاسم علی بن ابواحمد الحسین معروف به سید مرتضی از دانشمندان نام آور شیعه است که دارای جامعیت علمی کم نظیری بود و در علوم متعددی چون فقه، اصول، کلام، ادبیات و ... تبحّر داشت. در فقه وی را در شمار پیشگامان روش اجتهادی نام می برند. دربارۀ جایگاه فکری و کلامی وی، همین بس که در علم کلام و مناظره، وی را جانشین استادش، شیخ مفید دانسته اند که این تخصص وی در برخی آثارش نمود یافته است. ▶️با وجود جامعیت علمی وی، آنچه نویسنده در کتاب حاضر در پی آن است، بررسی و تبیین اندیشه های کلامی سید مرتضی است. اثر حاضر در صدد آشناساختن علاقه مندان به تراث فکری شیعه، با اندیشه سید مرتضی در حوزه های اصول فکری و اعتقادی آن هم از منظر دانشمندی شیعی است. در حوزۀ گرایش کلامی وی، هرچند عده ای او را دارای گرایش معتزلی دانسته اند، نویسندۀ کتاب آن را نمی پذیرد. وی بر آن است که شیعه در کلام، روشی دارد که ممکن است در برخی شاخصه ها با معتزله مشترک باشد، لکن این اشتراک دلیل بر گرایش آنان به معتزله و تأثیرپذیری از معتزلیان نیست. ✳️سید مرتضی در باب معرفت شناسی دارای اصولی است: اولاً او وجود علم و شناخت را امری بدیهی می داند. وی علم را به ضروری و اکتسابی تقسیم می کند. حس و عقل و نقل از راه های معرفت و ادراک به شمار می روند. سید مرتضی دلالت عقل را از دلالت دیگرمنابع قوی تر می داند و معتقد است هرگاه در مسئله ای امکان بررسی عقلی نباشد و عقل راهی برای کشف حقیقت نداشته باشد، باید به نقل رجوع کرد؛ مانند مباحث مربوط به حیات پس از مرگ. در باب وجودشناسی، سید مرتضی « وجود » را « الثابت العین » و عدم را « المنتفی العین » تعریف کرده است. او همچنین قایل به حدوث عالم است. در مبحث خداشناسی، از نگاه سید مرتضی خدا « نظر » در طریق معرفت اش را بر کسی که عقل او را به کمال رسانده، واجب کرده است و دلیل این وجوب را عقلی می داند و بر این اساس، اعتقاد تقلیدی به خدا، امری کافرانه است. سید مرتضی یگانه راه شناسایی خدا را استدلال از راه حدوث اجسام و نظایر آن می داند. وی مباحثی هم در باب صفات و اسمای الهی دارد. به باور او باید ماهیت را از واجب تعالی نفی کرد. ▶️یکی از مباحث انسان شناسی، ماهیت و حقیقت انسان است که در آن اختلاف نظر وجود دارد. سید مرتضی این بحث را در مباحث تکلیف آورده است. به عقیده وی، مکلف همان زنده ( حیّ ) است و زنده همین مجموعه ای است که مشاهده می شود و مراد از حی، اجزا و ابعاض نیست، بلکه همه مجموعه ای است که مشاهده اش می کنیم و همۀ احکام به آن تعلق می گیرد. 🔴در باب پیامبرشناسی، از استدلال سید مرتضی بر می آید که شناخت مصالح و مفاسد جز با بعثت پیامبران ممکن نیست. وی نص و اعجاز را از راه های شناخت پیامبر می داند. ⚫️در باب امامت، وی امامت را « ریاسة فی الدین بالاصالة لابالنیابة عمن هو فی دارالتکلیف » می داند. سید مرتضی وجود رئیس و امام را در هر زمان لازم می داند. برخی از مهم ترین صفات امام از نظر او عبارت ا ند از: عصمت، منصوص بودن، علم به شئون سیاست و شجاعت. 🔵سید مرتضی در باب معادشناسی، موضوع وعد و وعید را مطرح و تعریف کرده است. وعد و وعید به دو قسم سمعی و عقلی است. وی بر آن است که با اقدام کردن به اعمال، استحقاق مدح، ثواب، شکر، ذم، عقاب و عوض حاصل می شود. از لابه لای سخن سید مرتضی برداشت می شود که انسان در آخرت روح و جسم دارد و هر دو محاسبه می شوند. 🔰برای خرید و مطالعه آنلاین به لینک زیر مراجعه کنید.👇👇👇