همه دوست داریم بهترین تصمیم را بگیریم...
امیدواریم اگر در این شرایط قرار گرفتیم، حس آرمان طلب درونمان روشن شود تا بتوانیم از یک زندگی معمولی، به امید آینده بهتر بگذریم حتی اگر به قیمت جان و مال باشد.
اما از سویی دیگر، بعید هم نیست دلمان بخواهد همان زندگی بخور و نمیر را داشته باشیم اما همان را هم داشته باشیم!
نه اینکه با مرگ دست و پنجه نرم کنیم!
۵۰، ۶۰، ۷۰ سال پیش، خیلی از ایرانیها در این دوراهی قرار گرفتند.
راحت بود؟
از جان خود سیر شده بودند؟
دست از خانواده شسته بودند؟
به امید وضع اقتصادی عالیشان رفتند؟
نه!
اما ایمان و آرمانشان آنقدر بزرگ بود که فدا کردن زندگی، برایشان افتخار بود...
از آن عجیبتر آنکه زنانی که تا آن زمان آنها را ضعیفه میدانستند، کارهای بزرگی انجام دادند؛
خودشان وارد میدان شدند،
از خانه و زندگی گذشتند،
از همسرشان گذشتند،
از فرزندان گذشتند،
تن به زندان و اعدام دادند،
و حتی مردانشان را برای رفتن به میدان تشویق کردند...
قدرتمند واقعی خودشان بودند.
زن واقعی، همانها بودند.
چه کسی توان جبران آن مشقت و زحمات را دارد؟
چقدر میتوانیم خودمان را به آنان نزدیک کنیم؟
اصلا اگر ما جای آنها بودیم... 😓
🌱گروه خانواده و سبک زندگی بادام
@lifestyle_badam