.
♻️ لاریجانی رفت، روحانی هم باید برود
🔹 قسمت دوم یادداشت
🔰 حمید رسایی: بنابر این لاریجانی چاره ای جز انصراف از حضور در رقابت‌های انتخاباتی مجلس آینده نداشت و رفت. اما حسن روحانی هم باید برود. روحانی هم سرمایه گذاری زیادی روی برجام کرده بود. اگر خوشبینانه نگاه کنیم باید بپذیریم که او باور درستی از روابط با غرب و قول‌های آنها نداشت و اگر بدبینانه نگاه کنیم باید بگویم که روحانی می‌دانست عاقبت کارش به اینجا ختم می‌شود و از اینجا به بعد وظیفه‌ای ندارد.
در حالی شش سال از عمر دولت روحانی گذشته که دستانش خالی است. در این سال‌ها دولت از نظر حسن روحانی فقط وزارت خارجه بود. وزارت خارجه هم فقط مذاکرات 5+1 و البته در مذاکرات 5+1 هم فقط این کدخدا یعنی آمریکا بود که برای روحانی اهمیت داشت.
حالا بعد از شش سال وعده، بعد از شش سال شوآف و تبلیغات، بعد از شش سال فریب مردم و پنهان کردن واقعیت‌ها روز حساب و پاسخگویی کم کم فرا رسیده. مطابق نظرسنجی‌ها رییس دولت در حال حاضر محبوبیت که ندارد، مقبولیتش هم در نظرسنجی‌ها به کمتر از پنج درصد رسیده است.
کار به جایی رسیده که حامیان دولت، سرافکنده هر روز در حال توبه و عذرخواهی از مردمند. هر چند برخی از این عذرخواهی‌ها تاکتیکی و با هدف جدا کردن سفره حامیان از دولت در حال فروپاشی در برابر افکار عمومی است، اما بی‌اعتباری دولت در نگاه مردم، قابل انکار نیست.
مردم برای رفتن دولت پیر، خسته، اشرافی، بی برنامه، کم کار، ناامید از مردم و امیدوار به غربی‌ها و با مدیرانی که تعارض منافع دارند، روز شماری می‌کنند. حتی گاها مقام معظم رهبری را مورد انتقاد قرار می‌دهند که چرا ایشان دولت روحانی را برکنار نمی‌کند؟!
مردم در حالی چنین توقعاتی از رهبرشان دارند که ایشان هم مانند امام راحل (ره) به حفظ ساختار قانونی کشور و حل و فصل امور و اصلاح آن با استفاده از چارچوب‌های ساختاری و قانونی کشور مثل مجلس معتقدند. بنابر این در کنار تذکرات خصوصی و علنی، در کنار خط دهی‌های کلی اما تا دولت روی کار هست از آن حمایت خواهند کرد. بنابر این توقع اینکه مردم دولتی ناکارآمد و بی برنامه را انتخاب کنند و بعد ازچند سال توقع داشته باشند تا رهبری برکنارش کند، توقع به جایی نیست.
مردم به این نتیجه رسیده اند که روحانی هم باید برود. اما روحانی با رأی مردم آمده با رأی مردم هم باید برود. طبعا یا باید تا 1400صبر کنند و با انتخاب متفاوت‌شان برای ریاست جمهوری دور بعد، کلید را به اهلش بسپارند یا باید به مجلس نگاه کنند.
طبعا امیدی به مجلس فعلی نیست که پرونده‌اش سیاه‌تر از روحانی است. پس باید برای انتخابات مجلس یازدهم، عزم خود را جزم کنند و با انتخاب نمایندگانی انقلابی، کارآمد، سالم، شجاع، بدون لکنت، صریح اللهجه، مردمی و مستقل، اکثریتی را تشکیل دهند که روحانی خودش بگذارد و برود و اگر نرفت با رأی ملت کنار گذاشته شود.
حمید رسایی