در جنگ صفین آب فرات را بر لشکریان امام بستند. یاران حضرت از تشنگی شدید به ستوه آمده بودند. حضرت دستور داد تا عده ای بروند و آب را پس بگیرند؛ و مسیر آب را باز کنند. گروه اول، پس از حمله نتوانستند آب را از لشکریان معاویه پس بگیرند. در این هنگام امام‌حسین‌علیه‌السلام نزد پدر خود رفت و اجازه خواست تا جهت پس گرفتن آب حرکت کند. حضرت اجازه داد. اباعبدالله حرکت کرد و توانست راه آب را باز کند. و بعد، خیمه خود را در آنجا برافراشت؛ و یارانش را جهت حفظ محل در آنجا گمارد؛ آنگاه به نزد پدر آمد و خبر پیروزی خود را داد. امیرالمؤمنین گریست. به او عرض کردند: یا علی! این اولین پیروزی ما بود که به برکت حسین به ما رسید چرا گریه میکنید؟! حضرت فرمود: او در کربلا با لب تشنه به شهادت میرسد تا آنجا که اسب او شیهه کنان میگوید: وای بر امتی که فرزند دختر پیامبر(ص) خود را کشتند... #مظلومی‌بر‌مظلوم‌میگریست |بحارُالانوار،ج۴۴،ص۲۶۶