🕊🌷🌷🕊🇮🇷🕊🌷🌷🕊 ☘️رمان جذاب #اسطوره_ام_باش_مادر ☘️جلد چهارم؛ از روزی که رفتی ✍️قسمت ۶۹ و ۷۰ زینب سادات جعبه را در دست گرفت ، و باز کرد. در جعبه را گشود.نگاهش به جعبه بود. سکوتش طولانی شد. احسان نگران بود. اما زینب سادات بغض داشت. نگاهش به انگشتر عقیق ارمیا بود. به حلقه ساده مادرش. نامه که نمونه ای از آن، در کمد خودش هم بود . و در نهایت، انگشتر بزرگ و پر زرق و برق داخل جعبه که اصلا برایش آشنا نبود. انگشتر را در دست گرفت. همان که آشنا نبود.به عمو جانش گفت: _همه رو شناختم جز این! درد را در چهره عمومحمدش دید و صدای پر بغضش را شنید: _حلقه مادرت! داداشم براش خرید! پدرت،سیدمهدی! قطره اشک اجازه نگرفت و از چشم زینب سادات چکید. پشت سرش قطره ای دیگر. نگاه زینب سادات روی انگشتر رفت و به دقت به آن نگاه کرد.دنبال عاشقانه‌های آیه و سیدمهدی بود. دنبال لبخند روزی که آن را خریدند. زیر لب گفت: _چرا هیچوقت ندیدمش؟ سیدمحمد توضیح داد: _روز عقد آیه و ارمیا بود که این رو از دستش در آورد و به مامان فخری داد تا برای تو نگهداره. آیه این رو پسندید و سیدمهدی خرید. زینب سادات نگاهش روی انگشتر ساده مادرش افتاد. همان که ارمیا خریده بود. همان که ساده بود. همان که برای آیه، نشان از قلب بزرگ ارمیا داشت! سایه گفت: _اگه دوست نداری استفاده کنی اشکالی داره. هم ما، هم آیه درک میکنیم. زینب سادات سرش را به طرفین تکان داد و گفت: _مساله این نیست. به ایلیا نگاه کرد و گفت: _ایلیا بیا اینجا! ایلیا از کنار محسن و مهدی بلند شد و کنار زینب سادات نشست. زینب سادات حلقه سنگین را به سمت ایلیا گرفت: _این برای تو باشه؟ دوستش داری برای همسرت؟ ایلیا سرخ شد و گفت: _این چیزا چیه میگی؟ چه ربطی داره؟مال تو هستش. زینب سادات گفت: _اگه مامان بود، اینو میداد به عروسش. چون میدونه من طلاهای بزرگ دوست ندارم. بعد انگشتر ارمیا را برداشت و گفت: _تصمیم‌گیری برای این با تو هست. سیدمحمد گفت: _اون حلقه پدر تو بود.مادرت براش گرفت. بعد از شهادتش دست مادرت موند تا روز عقد که داد به ارمیا. ارمیا گفت امانت دستم هست تا بده به همسر تو! زینب سادات گیج شد: _مال بابا مهدی بود؟ تایید درون چشمان سیدمحمد برایش کافی بود.به احسان گفت: _پس این مال شماست، البته اگه دوست ندارید لطفا بگید. احسان بلند شد و انگشتر عقیق را گرفت و در انگشت حلقه اش کرد. کاملا اندازه بود. احسان: _اندازه است! ممنون که منو لایق دونستید. زینب سادات پاکت را به سمت احسان گرفت: _این هم مال شماست. نامه بابا مهدی برای دامادش حال احسان دگرگون شد. نامه را گرفت و خواست بنشیند که صدای زینب سادات حواسش را پرت کرد. زینب سادات: _از نظر شما اینها حلقه‌های ما باشه، اشکال نداره؟ احسان لبخند زد: _افتخاره برام. فقط پول حلقه شما رو کنار گذاشتم، هرکاری دوست دارید انجام بدید. زینب سادات: _پول حلقه‌هایی که باید میخریدیم میدونم چکار کنم. رها لبخندش را شناخت. سیدمحمد هم شناخت. دختر سیدمهدی، خیلی شبیه ارمیا فکر میکرد. آن پول، حلقه ای برای ازدواج دو یتیم، از بچه‌هایی شد که ارمیا پدرشان بود و پدری میکرد برایشان... . . . . دو روز بعد در بیمارستان برای زینب‌ سادات، روزهای بدی بود. اصلا تصورش را نمیکرد. رفتارهایی میدید که در ذهنش هم نمی‌گنجید. انسانهای دو رو، کینه ای و حسود! یک سوال در ذهنش بود! تقصیر او چه بود که دکتر احسان زند، او را برای زندگی و آینده‌اش میخواست؟ تقصیر او چه بود که نجابت زینبی‌اش از مد ها و ایدآل های هالیوودی پیشی گرفت و دل مردی که اهل ازدواج و خانواده بود را اسیر کرده بود؟تقصیر زینب سادات چه بود که مردهای کمی اهل ازدواج بودند و زیادشان دنبال خوشی؟ تقصیر زینب سادات چه بود که خدا گفته است مردان طیب و زنان طیب؟ تقصیر نجابت مهتابی زینب سادات چه بود که هر که او را میخواست، برای همیشه میخواست؟ تقصیر زینب سادات چه بود که دور خودش خط قرمزی به نام حجاب و حیا کشیده بود و دست هوس را کوتاه کرده بود؟ احسان شیفته متانت ذاتی او بود. دختری که چادر بازیچه و اجبار و هیچ چیز دیگر جز ایمانش نبود. وقار و آرامشش، شیطنت‌های درون خانه‌اش، زیبایی مرواریدی‌اش دل احسان را لرزانده بود. احسانی که بین ساعات کاری‌اش برای همان سلام با خجالت و شرم دخترانه زینب سادات، از این بخش به آن بخش میرفت... دل است دیگر... تنگ میشود! میدانی چرا؟ چون با فکر کردن به محبوب،قند در دل آب میشود و این قندهای آب شده به دل مینشیند و دل را تنگ میکند. آنقدر قند و آب و دل آب‌رفته بهانه میگیرند تا دل به رخسار محبوب رساند و کمی جا باز کند. اما امان از محبوبی که با دیدنش هم قند در دلت آب شود... احسان در یکی از همان دیدارهای کوتاه.... ☘️ادامه دارد..... ✍️نویسنده؛ سَنیه منصوری #به_وقت_رمان ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ @lotfe_khodaa