🖋 گزارش مطالعه شخصی: والدگری و معلمی هلی‌کوپتری؛ بخش یک، والدین هلی‌کوپتری 🚁 والدین هلی‌کوپتری به والدینی گفته می‌شود که بیش از حد درگیر امور گوناگون در زندگی فرزندانشان هستند و در کارهای مختلف آنها وارد می شوند و بعضا اجازه رفتارهای مستقل را به آن‌ها نمی‌دهند، مخصوصاً در دوران تحصیل. واژه هلی‌کوپتر به این علت به کار می رود که والدین، پدر یا مادر، مانند یک هلی‌کوپتر دایم بالای سر آنها پرواز می‌کنند و اعمال او را زیر نظر دارد. 🚁 والدینِ هلی‌کوپتری به‌صورت خستگی‌ناپذیر همه ‌جنبه‌های زندگی فرزند را تحت نظر دارند و گاهی حتی به‌جای آن‌ها عمل می‌‌کنند. صدای هلی‌کوپتر این والدین قطع نمی‌شود و با اولین نشانه‌های دردسر آماده نجات فرزندشان‌اند. به این والدین گاهی والدین نازپرور نیز می‌گویندو بعضا برای این سبک از رفتار از عبارت cosseting (نازپرورده کردن) نیز استفاده می‌شود. 🚁 این اصطلاح چندان تازگی ندارد. در سال ۱۹۶۹ میلادی کتابی با عنوان «بین والدین و نوجوان» به قلم «دکتر هیم ژینوت» نوشته شد که در آنجا یک نوجوان واژة هلی‌کوپتر را به چنین والدینی تشبیه کرد که «مادرم مثل هلی‌کوپتر بالای سرم پرواز می‌کند» .... از آن زمان به بعد بسیاری از مدیران کالج‌ها از این اصطلاح برای والدینی که فرزندان شان را بعد از اینکه وارد کالج شدند همچنان بسیار مراقب فرزندانشان هستند، استفاده می‌کنند. دربارة سبک‌های والدگری و پدری و مادری مطالب بسیاری وجود دارد: ببر باشیم یا فیل؟ چمن زن یا چسب چوب؟و... 📌 آن‌چه باعث شد در این کانال به این موضوع اشاره کنم، ارتباط بین والدگری هلی‌کوپتری و تدریس و فرآیندهای یاددهی و یادگیری است. یک بار چکیدة پژوهشی را دیدم که یافته های آن از رابطة مثبت و معنادار بین والدگری هلی‌کوپتری و اضطراب تحصیلی در بین دانشجویان حکایت می‌کرد و می‌گفت که ایجاد تنش و اضطراب به صورت غیرمستقیم می‌¬تواند جنبه‌¬های متعددی از زندگی دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهد. 🚁 والدین هلی‌کوپتری در مقاطع تحصیلی گوناگون به شیوه‌های خاص آن مقطع ایفای نقش می‌کنند. مثلا در مقطع دبستان تلاش زیادی می‌‌کنند تا کودک را به مدرسه‌ای مشخص و کلاس خاصی بفرستند. آن‌ها نه‌تنها نظارت ‌می‌کنند، بلکه به فرزندشان کمک می‌‌کنند تا کارها و پروژه‌های مدرسه‌اش را انجام دهد. والد هلیکوپتری دوستان فرزندش و فعالیت‌های او را انتخاب ‌می‌کند. انتخاب‌های کودک معمولاً در نظر گرفته نمی‌شود، زیرا والدین معتقدند بهتر ‌می‌دانند چه چیزی به صلاح کودک است. در دبیرستان ممکن است مسئولیت تحقیق و انتخاب دانشگاه برای فرزندشان را بر عهده بگیرند. و در دانشگاه هم ممکن است برای انجام پروژه‌های فرزندشان درخواست زمان کنند یا تکالیفشان را خودشان انجام دهند. آن‌ها با رئیس دانشگاه، مسئولان یا اساتید تماس می‌گیرند تا بر سر نمره کم فرزندشان بحث کنند. حتی ممکن است در مصاحبه‌های کاری فرزندشان حضور داشته باشند. 📌 این والدین، علی‌رغم دلسوزی بسیاری که دارند؛ باید بدانند که نمره کم در مدرسه، پذیرفته نشدن در تیم ورزشی یا عملکرد بد در مصاحبه شغلی آینده فرزند را نابود نمی‌کند. برعکس، این اتفاقات درس‌ها و تجربه‌هایی‌اند که فرزندتان در کنار شما می‌تواند از آن‌ها یاد بگیرد. علی جعفرآبادی ✅جهت انجام آزمون ضمن خدمت ؛ @teacherschool ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @ltmsme