📹 #کلیپ #ایران_شناسی 🔻اینجا آرمگاه ابوسعید ابوالخیر است. او در پایان قرن چهارم از همین جا روستایش مهنه به مرو و سرخس میرود برای فقه و حدیث آموختن‌ و‌ البته عرفان و به نیشابور مرکز علم میرود و با عارفانی چون ابوالقاسم قشیری، خواجه عبدالله انصاری و سفرهایش با ابوالحسن خرقانی و بایزید بسطامی نشست و برخواست داشته است!مذهبش را شافعی میدانند و او را صوفی میخوانند اما نقل است که گفته «ما به موکبی که در آن نام اهل بیت ع نباشد نمی‌رویم.» 🔻 آن نقل مشهور ابوعلی سینا درباره ابوسعید در دیدار با او حکایت از مقام بالای اوست«آنچه ما می‌دانیم او می بیند». در عین مشغولیت به ذکر و روحیه عدالت‌خواهانه در مواجهه با اصحاب زر داشته و آنچه برایم جالب بود در پایان عمر به همین جا روستایش باز میگردد. این منش بزرگان در قدیم خصوصا عارفان برای امروز ما نیز درس آموز است؛ بزرگان از تجمع در یکی دو شهر که مرکز علمی است پرهیز و حداقل پایان عمر در شهر و روستاهای مختلف ساکن شوند. شبیه آنچه اخیرا از علامه حسن زاده دیدیم. ✍ #محمدامین_رضایی @m_amin_rezai