یزیدبن معاویه لعنةالله علیهما، به حاکم مدینه نامه نوشت که از همهگان برای او بیعت بگیرد.
ولید میخواست بدون هیچ دردسری از امام بیعت بگیرد. پس شبانه امام را به دارلحکومه مدینه احضار کرد.
و به ایشان گفت: تو در بیعت با یزید اختیاری نداری و اگر بیعت نکنی باید سرت را برای یزید بفرستم.
آنگاه سیدالشهداء علیهالسلام به او پاسخ دادند: مِثلي لا يُبایِعُ مُثلَهُ (هرگز آنکه مثل من است، با آنکه مثل یزید است، بیعت نخواهد کرد.
* * *
و این کلام کافی بود تا حسینیان تاریخ بدانند جوابِ اماننامهی یزیدیان تاریخ چیست.
همانگونه که عباس آموخت پاسخ شمر را چگونه بدهد، آنگاه که خواست با عباس مذاکره کند و او را با یزید آشتی بدهد.