🔆رعیت و ولیّ امر در فرهنگ غدیر: «حکومت در نهج البلاغه هیچ نشانه ای و اشاره ای از سلطه گری ندارد.هیچ بهانه ای برای امتیاز طلبی ندارد. از آن طرف مردم در تعبیر نهج البلاغه رعیت اند.رعیت یعنی آن کسانی، آن جمعی که رعایت آنان و مراقبت آنان و حفاظت و حراست آنان بر دوش ولیّ امر است. البته مراقبت و حفاظت یک وقت نسبت به یک موجود بی جان است این یک مفهوم پیدا می کند. یک وقت مربوط به حیوانات است، این یک معنا پیدا می کند. اما حراست و حفاظت یک وقت مربوط به انسانهاست. یعنی انسان را با همه ابعاد شخصیتش با آزادی خواهی با افزایش طلبی معنوی اش با امکان تعالی و اوج روحی اش با آرمانها و اهداف والا و شریفش؛ اینها را به عنوان یک مجموعه در نظر بگیرید؛ این باید با همه این مجموعه مورد رعایت قرار بگیرد این همان چیزی است که در فرهنگ آل محمد در طول زمان مورد ملاحظه بوده؛ کمیت اسدی (درباره شان)می گوید: سیاستمدارانی که مراعات انسانها را مانند مراعات حیوانات در نظر نمی گیرند. یعنی انسان با انسانیتش باید مراعات شود .این مفهوم رعیت و تعبیری از مردم در نهج البلاغه است» (بیانات حضرت آیت الله خامنه ای در اولین کنگره بین المللی نهج البلاغه 60/2/29با عنوان «حکومت در نهج البلاغه») 🔅پ.ن: ایشان در آن بیانات رعیت در «عرف نهج البلاغه» را از رعیت در «عرف سلطانی» اینچنین متمایز می کند. رعیت یعنی کسی که باید رعایتش کرد. اما رعایت انسان با آزادی خواهی و عدالت خواهی و معنویت خواهی اوست. رعایت اینچنینیِ انسان ها بر دوش ولیّ امر و حکومت اسلامی است. 🔺از اینرو همه راهبردهای سیاسی، اقتصادی، امنیتی حکومت باید با چنین رعایتی باشد؛ تا رعیت، از فرهنگ نهج البلاغه و #نرخ_امیر_غدیر تنزل نکند. (دقت شود) 🔺در روایت مفصلی که در کتاب خصال به نقل از حضرت صادق علیه السلام ذکر شده، ایشان پس از آنکه بر «لزوم توجه به ظرفیت مردم» تاکید می‌کنند، می‌گویند:«حکومت بنی امیه دارای سه خصوصیت بود: شمشیر، بی تدبیری و ظلم! اما شیوه حکومت ما اهل بیت، بر مدارا، دلجویی، وقار، تقیه، خوش اخلاقی، ورع و کوشش است. پس مردم را به این دینی که دارید، ترغیب کنید. (الخصال، ج‏2، ص355) ☑️ @m_ghanbarian