🔆 تحلیل قدسی روضه ها(۹) 🔸 عالم ملک حیاتش پنهان و عالم آخرت حیات در آن آشکار است(لهی الحَیَوان). اما اگر جمعی به "حیات طیب"رسیدند نبات وحیوان پیرامونشان هم تأثیرگرفته حیات برتری آشکار می کنند. سگ اصحاب کهف استثناء سگها نبود هر سگی با آن جمع ، آن می شد. همه سنگها شهادت سیدمظلومان را درک کردند اما سنگهای کربلا آشکار کردند.اسبها، همه در نهان امام شناسند ، اما ذولجناح آشکار کرد (مهمهماً باکیاً)... 🔸 آب نخوردن ابالفضل در علقمه ، فضیلت عباس(ع) نیست؛ذولجناح هم نخورد(شال رأسه ولم یشرب )... 🔸 دوبال بجای دستهای قلم شده، فضیلت اوست اما اختصاصی اونیست. غیر از جعفر طیار، مومنینی که عفاف و قناعت عالی داشته اند با بال محشور می شوند(ر.ک:مواعظ عددیه آیت الله مشکینی). 🔸فضیلت اختصاصی عباس(ع) ، رفعت ذکر ویاد او در علیین است(رفع ذکرک فی علیین)! علیین مقام لایدرک قرآن است که مقربان خاص از آن خبر دارند حال در آن مقام خاص الخاص، ذکر ونقل زبان ابالفضل است!... 🔸 این مقام را با سه قدم برای امام خود برداشت:ایثار، ابتلاء، فدا(فلقد آثر وأبلی وفدی اخاه بنفسه) . هر احسانی ایثار نیست؛گذشتن از حق وسهم خود بخاطر کسی ایثار است که "اعلی مراتب ایمان"و"افضل عبادت"است. ابتلاء، بعد ایثار است . برداشتن بلاء کسی و دچار ابتلاء شدن بخاطر کسی است. فدا، از ابتلاء هم بالاتر است. ابتلاء کسی را به تمامه برداشتن تا او رخاء و گشایش ببیند ، فداست. پدری که به بچه ی مبتلای خود می گوید من فدایت شوم یعنی دردت به جان من آید وتو نجات یابی. ابالفضل(ع)برای سید مظلومان این سه مرتبه را واجد شد که ذکر ویادش در حلقه علیین رفعت گرفته است..