📚 درسهایی از نهج البلاغه شرح نامه ۵۳/ جلسه ششم حجت الاسلام محسن قنبریان فراز اخلاق رهبری (لا تنصبن نفسک لحرب الله...فان الله یُذل کل جبار و یهین کل مختال) ✔️ یادآوری و اتصال به قبل: رعایت نکردن مردم و نداشتن قلب رحیم ، درنده خویی و غنیمت شماری تجاوز به حقوق مردم، گذشت نکردن از عمد و خطای آنها ،با اقتدار حرف زدن با آنها؛ را حضرت بمثابه جنگ با خدا می شمارد! چرا؟! چون چنین عملکردهایی یک خُلق درونی (ابهت و اختیال)پدید می اورد⬅️ چنین خُلقی در محضر الهی ، اعلان جنگ با خداست! • همین مضمون در خطبه قاصعه(۱۹۲) هم هست: "سپاس برای خداوندی است که لباس عزت و کبریایی پوشید و این دو را انحصاری خود کرد و این دو را حرم و حریم خویش قرار داد و برای جلال خویش برگزید. لعنت و دوری از رحمت را بر کسی از بندگان قرار داد که در این دو با خداوند نزاع کند!" - سپس حضرت امتحان فرشتگان در ماجرای سجده بر آدم را از همین حیث می شمرد(لیمیز المتواضعین منهم من المستکبرین) - مثال حج در بیابان خشک و مثال موسی (ع) در لباس چوپانی نزد فرعون و... را مثالهای دیگر برای این اصل مهم می شمارد( فان الله سبحانه یختبر عباده المستکبرین فی انفسهم باولیائهم المستضعفین فی اعینهم) • در خطبه قاصعه روی سخن با مردم در اطاعت نکردن از بزرگان قبایل است اما در نامه ۵۳ از همان اخلاق زشت در حاکمان نهی می کند. و به حاکم می گوید با مردم دارد امتحان میشود: وابتلابهم! و تصریح می کند:" ایاک و مساماه الله فی عظمته و التشبه به فی جبروته فان الله یذل کل جبار و یهین کل مختال: برحذر باش از خود برابر داری با خداوند در عظمت او و شبیه شمردن خود در جبروت او به درستی که خداوند هر جباری را ذلیل و هر اهل نخوتی را بی مقدار می کند. • فراز مورد بحث: "خود را براى جنگ با خدا بسيج مكن كه تو را در برابر خشم او توانى نيست و از عفو و بخشايش او هرگز بى ‏نياز نخواهى بود. - هرگاه كسى را بخشودى، از كرده خود پشيمان مشو و هرگاه كسى را عقوبت نمودى، از كرده خود شادمان مباش. - هرگز به خشمى، كه از آنت امكان رهايى هست، مشتاب - و مگوى كه مرا بر شما امير ساخته‏ اند و بايد فرمان من اطاعت شود. زيرا، چنين پندارى سبب فساد دل و سستى دين و نزديك شدن دگرگوني ها در نعمتهاست." • درمان این رذایل در حاکم: "- هرگاه، از سلطه و قدرتى كه در آن هستى در تو نخوتى يا غرورى پديد آمد به عظمت ملك خداوند بنگر كه برتر از توست و بر كارهايى تواناست كه تو را بر آنها توانايى نيست. اين نگريستن سركشى تو را تسكين مى‏ دهد و تندى و سرافرازى را فرو مى‏ كاهد و خردى را كه از تو گريخته است به تو باز مى‏ گرداند. بپرهيز از اين كه خود را در عظمت با خدا برابر دارى يا در كبريا و جبروت، خود را به او همانند سازى كه خدا هر جبارى را خوار كند و هر خودكامه ‏اى را پست و بى‏ مقدار سازد" * نکات و لطایف بیشتر را در فایل صوتی بشنوید ☑️ @m_ghanbarian