📖 درسهای نهج البلاغه ▫️ اختلاف آری، تفرقه نه! جلسه دوم / ۲۰مهر۱۴۰۳ حجت الاسلام قنبریان • چکیده جلسه قبل را بخوانید! • نمط اوسط (گروه دارای حرف حق) باید ملازم و مصاحب با جماعت و اکثریت بماند و فرقه نشود(تفرقه نکند) ولو اختلاف فکری و سیاسی دارد! این اختلاف باید "مدیریت" و به نفع ظهور حق، "حل" شود. ▫️بررسی دو دسته حدیث: 1⃣ مذمت اختلاف قضات (خطبه ۱۸) 2⃣ حدیث و روایات "اختلاف علماء امتی رحمة" ❓آخرش اختلاف علماء خوب است یا بد؟! ⬅️ • دسته اول، اختلاف بعد از علم و بینات است که مذموم است. قاضیان معاصر امیرالمومنین در عصر شارع و با آیات و بینات روشن و احادیث نبوی، از سر هوای نفس اختلاف می کردند؛ این قابل قیاس برای عصر غیبت و بسته شدن باب علم نیست. نمی توان اختلاف فقهاء در فتاوا و حتی اعلام عید را از این قبیل دانست! • دسته دوم اختلاف قبل از علم و بینات است که ممدوح است. هم برهم وارد شدن علماء و مباحثه و مذاکره موجب روشن شدن مطالب و مدیریت اختلاف می شود و هم اختلاف حاصل از بسته بودن باب علم، عملا (با مدیریت درست) می تواند به حفظ کیان شیعه بیانجامد(روایت امام کاظم) نه بالعکس(دقت کنید) - خاطره ای از تقسیم کار امام خمینی و مرحوم آیت الله خوانساری در نهضت؛ در حالیکه به ظاهر اختلاف می آمد! • فرآیند مدیریت اختلاف: حق و حقیقت(حبل الله) + تعامل اجتماعی(لا تفرقوا) - اعتصام جمیع + لاتفرقوا در آیه هم مفید همین است... • گروهی که خود را حق می داند، حق جدایی(به هیچ نحوش) از جامعه و اجتماع را ندارد؛ "درون اجتماع" با "مدیریت اختلاف" باید به "حل اختلاف" و "وحدت" برسد. - گونه های جدید جدایی و تفرقه با فضاهای مجازی و شبکه های اجتماعی مدرن! • دستور به جدایی و برائت و... در کلمات اهلبیت، نه از جماعت و سواد اعظم بلکه از ائمه جور و دستگاه ظلمه بوده است! • نه فقط مصاحب و ملازم جماعت بلکه در مفاصل و جایگاه های اثر گذار آن باید بود تا بتوان اختلاف فکری و سیاسی را به سمت ظهور حق مدیریت کرد. - روایت شیخ صدوق در کتاب ارزشمند "صفات الشیعه/ ص۲۸ روایت۳۹" از امام صادق(ع) در اینباره خواندنی است! ☑️ @m_ghanbarian